Szczególnym zainteresowaniem wśród dużej liczby przedstawicieli rodziny Cactus jest rodzaj Lofofora (lub pejotl). Według różnych źródeł łączy od dwóch do pięciu do siedmiu gatunków sukulentów, które naturalnie występują w gęstych zaroślach krzewów rosnących na niskich zboczach gór znajdujących się w Meksyku i Stanach Zjednoczonych.
W artykule przedstawiono opis, charakterystykę i cechy uprawy lofofory Williams (Williams) - jednej z odmian tego rodzaju.
Cechy zakładu
Spośród wszystkich przedstawicieli tej rodziny lophophora wyróżnia się dość niezwykłą i niepowtarzalną kompozycją soku zawierającą różne alkaloidy. Dzięki temu może działać tonizująco i leczniczo na organizm człowieka, ale tylko w małych dawkach. Picie soku w dużych ilościach może powodować halucynacje, dlatego uprawa tej rośliny jest zakazana w wielu krajach.świat, w tym w Rosji.
Ten kaktus jest podzielony na kilka rodzajów, w tym skład chemiczny płynu leczniczego. Na przykład, rozprzestrzeniająca się lofofora ma podwyższony poziom pelotyny, podczas gdy lofofora Williamsa wytwarza więcej meskaliny, chociaż ich wygląd jest praktycznie taki sam.
Należy również zauważyć, że wielu ekspertów zauważyło, że kaktusy jednej odmiany mogą mieć oznaki zupełnie innego rodzaju.
Odmiany
Kaktusy w młodym wieku są do siebie bardzo podobne, więc zróżnicowanie gatunkowe można ocenić tylko na dorosłych osobnikach, zwłaszcza tych, które mają więcej niż 10 lat.
Istnieje kilka klasyfikacji płci. Zwykle botanicy rozróżniają od dwóch do 4-6 (7) gatunków, na przykład:
- Lophophora Williams. Długość łodygi na wysokości sięga 7 centymetrów, a średnica około 12 centymetrów. Jej kwiaty są różowobiałe (szczegółowy opis w dalszej części artykułu).
- Lophophora niejasna lub rozproszona. Kaktus ma kulistą, matową, jasnożółtą spłaszczoną łodygę (średnica 15 cm). Żółtawe lub czysto białe kwiaty o średnicy do 2 centymetrów. W naturze najczęściej występują w stanie Teksas, gdzie rosną w cieniu krzewów.
- Ezhistaya lophophora. Odmiana ta ma niebieskozieloną, spłaszczoną, kulistą łodygę o grubości 13 centymetrów. Kwiaty kaktusa Lophophora są białe i osiągają średnicę 2 cm.
- Zielona lofofora. Ta odmiana maciemnozielona kulista łodyga szeroka na 20 centymetrów i białe kwiaty do 2 cm średnicy. Miejsca wzrostu - skaliste pustynie Meksyku.
- Lutea i żółta lofofora. Łodyga jest żółtozielona z szarym lub brązowym odcieniem i dorasta do 10 centymetrów grubości. Kwiaty są jasnożółte lub kremowe i mają średnicę 3 centymetrów.
- Meskalina Lophophora. Jest to mały, mięsisty kaktus dorastający do 10 centymetrów długości i do 8 cm średnicy.
Opis
Lophophora Williams (Williams) ma zielono-niebieską łodygę, gładką, mięsistą, miękką w dotyku powierzchnię. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że roślina składa się z wypukłych pojedynczych segmentów połączonych ze sobą. Takie części mogą składać się z pięciu lub więcej części. Na łodydze rośliny jest wiele guzków. Wśród tych kaktusów są okazy z wybrzuszonymi pryszczatymi przegrzebkami.
Areola znajduje się w środku każdego pojedynczego segmentu, skąd wychodzi duża liczba słomkowych włosów i jest zbierana w gęstą kępkę. Dorosły osobnik ma największą liczbę włosów znajdujących się na szczycie. Istnieją młode rosnące segmentowe płaty kaktusa. Wiosną w tych miejscach tworzą się pąki kwiatowe.
Williams lophophora wyróżnia się masywnym korzeniem podobnym do rzepy, który ma wiele grubych wyrostków. Szerokość jest prawie równa średnicy łodygi. W przeciwieństwie do naziemnej części rośliny, długość systemu korzeniowego jest całkiem przyzwoita.
Istnieje kilka formtej odmiany: zwodnicze, pięciożebrowe, wielożebrowe, grzebieniowe i krzaczaste.
Kwitnienie
Kaktusy kwitną latem. Półpełne, rurkowate, wielopłatkowe kwiaty osiągają średnicę około dwóch centymetrów. Mogą mieć różne odcienie - od czystej bieli do bladej czerwieni.
Po kwitnieniu kaktus wytwarza czerwono-różowe owoce o wielkości do dwóch centymetrów. Wewnątrz są czarne małe nasiona.
Warunki wzrostu
Kaktus to roślina pochodząca z ciepłych i stosunkowo słonecznych klimatów. Potrzebuje dość jasnego światła, ale lekko rozproszonego. Gdy bezpośrednie światło słoneczne pada na jej powierzchnię, łodyga może częściowo zmienić kolor na czerwony, a sama roślina spowolni swój wzrost i rozwój.
Latem najbardziej odpowiednie dla lofofory są umiarkowane temperatury, chociaż wytrzymują upały do 40 stopni. Na okres zimowy kaktus należy przenieść w chłodniejsze miejsce (nieco ponad 10 stopni), ale należy wziąć pod uwagę, że zimą potrzebuje światła.
Gleba i pojemność
Kaktus pejotlowy uwielbia gleby, które są luźne, dobrze przepuszczalne dla powietrza i wody, a także mają neutralną kwasowość. Wybierając odpowiednią glebę, należy wziąć pod uwagę, że w jej składzie powinna znajdować się jedna część ziemi nasyconej mieszankami składników odżywczych oraz dwie z dodatkami spulchniającymi. Aby to zrobić, możesz połączyć perlit i wióry ceglane, proporcjonalnie do darni. Doświadczonyhodowcy kwiatów zalecają dodanie niewielkiej ilości mączki kostnej do gleby.
Ponieważ ten kaktus ma dość mocne i długie korzenie, pojemność musi być wysoka. Pamiętaj, aby zrobić drenaż. Na powierzchnię gleby należy rozprowadzić cienką warstwę drobnego żwiru. Powinny również zakrywać podstawową szyjkę rośliny.
Opieka domowa
Williams Lophophora dobrze rośnie w domu, ale aby kaktus mógł się prawidłowo rozwijać, należy zapewnić mu odpowiednią opiekę.
Woda powinna być planowana zgodnie z porą roku, temperaturą pokojową i warunkami glebowymi. Latem zabiegi nawilżające należy przeprowadzić dwa dni po całkowitym wyschnięciu gleby w doniczce. Przestań podlewać pod koniec września. W przeciwnym razie w mroźną zimę na kaktusie może pojawić się zgnilizna. Najlepszy czas na rozpoczęcie podlewania to marzec.
Lofofora nie potrzebuje dodatkowej wilgoci, ponieważ świetnie się czuje nawet przy niskiej wilgotności powietrza w zwykłym mieszkaniu miejskim.
Karmienie i przesadzanie
Karmienie rośliny jest konieczne tylko w okresie jej aktywnego wzrostu. Należy to robić raz w miesiącu. Możesz użyć do tego specjalnych gotowych nawozów do kaktusów.
Lofofor młodego Williamsa powinien być przesadzany wiosną, raz w roku. Dojrzałą roślinę można poddać tej procedurze tylko w razie potrzeby i dopiero po tym, jak system korzeniowy urósł tak bardzo, żenie mieszczą się już w pojemniku. W procesie przeszczepu dolne procesy należy przyciąć do ¼ części. Po tej manipulacji wycięte miejsca należy dobrze wysuszyć lub potraktować węglem drzewnym, a następnie roślinę można przenieść do nowej doniczki.
Reprodukcja
Najłatwiejszym sposobem wyhodowania kaktusa są nasiona. Wysiewane są przez cały rok.
Ponadto dzieci mogą rozmnażać lofoforę. Jesienią należy je starannie oddzielić od głównej rośliny matecznej i ułożyć na warstwie perlitu. W takich warunkach muszą być trzymane tak samo jak dorosły kaktus w okresie zimowym (nie podlewać). Wiosną u dzieci tworzą się korzenie. Następnie nowe kiełki Williams lophophora należy przesadzić do stałych doniczek.
Choroby i szkodniki
Kaktus tej odmiany praktycznie nie choruje i prawie nie jest uszkadzany przez owady. Powodem do szczególnego niepokoju wśród hodowców kwiatów jest to, że wydaje się, że lophophora przestaje rosnąć. Jest to dość naturalne zjawisko, ponieważ okaz ten rozwija się powoli, a jego wzrost łodygi wynosi około 5-10 milimetrów w ciągu jednego roku.
Kaktus tej odmiany trudno uznać za najatrakcyjniejszy. Łodyga rośliny ma szarawy kolor. Jest spłaszczony i zaokrąglony, a zamiast kolców pokryty jest włoskami. Ma tak głośną sławę, najprawdopodobniej z powodu zawartych w nim substancji odurzających. Należy jednak zauważyć, że halucynogenne właściwości tej rośliny, która rośnie w ciągunasz kraj jest znacznie słabszy. Oznacza to, że stężenie jego substancji aktywnych bezpośrednio zależy od warunków klimatycznych, w jakich kaktus się znajduje. Roślina w domu manifestuje się inaczej, ponieważ jest przyzwyczajona do zupełnie innego środowiska - gęstych zarośli krzewów i wapiennych zboczy górzystego terenu.
Na zakończenie
Ważne jest również, aby pamiętać, że lofofor tego gatunku jest zabroniony w Rosji (i nie tylko) od 2004 roku. Odpowiedzialność karna na podstawie art. 231 Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej ma miejsce, gdy uprawia się więcej niż dwie kopie rośliny. Wynika to, jak wspomniano powyżej, z faktu, że sok z tej rośliny zawiera substancję narkotyczną (alkaloid meskalinę), która może powodować halucynacje wzrokowe i słuchowe. Z tego powodu uprawa tego kaktusa jest zabroniona w wielu krajach świata na poziomie legislacyjnym.
