Aloes, czyli agawa, jest bardzo popularny, więc tę roślinę doniczkową można zobaczyć na parapetach prawie każdego domu. Nie na próżno nazywa się go lekarzem domowym, ponieważ sok z aloesu ma właściwości lecznicze o szerokim spektrum działania. Przydatne właściwości aloesu i pielęgnacji roślin w domu zostaną uwzględnione w tym materiale.
Opis
Aloes to dekoracyjny soczysty liść. Często określana jako rodzina liliowatych. Jednak zgodnie z klasyfikacją APG IV rodzaj Aloe należy do rodziny Asphodelaceae. A tradycyjna systematyka odróżnia ten rodzaj do własnej rodziny - aloesu lub aloesu.
Najczęściej w domu można znaleźć drzewo aloesowe. W środowisku domowym dorasta do 60 cm, rzadziej do 1 m. Roślina posiada łodygę, na której znajdują się mięsiste, niebieskawo-zielone, lekko zakrzywione liście, wzdłuż których krawędzi znajdują się ostre kolce.
Bardzo rzadko w domu aloes kwitnie czerwono-pomarańczowymi kwiatami rurkowymi zebranymi w wierzchołkuwielokwiatowe grona-kwiatostany na dość wysokiej szypułce.
Właściwości lecznicze i skład soku z aloesu
Aloes zawiera ogromną ilość przydatnych substancji. Skład soku z tej wszechstronnej rośliny zawiera następujące składniki:
- witaminy A, B1, B2, B3, B4, B5, B6, B12, C, E;
- aminokwasy;
- minerały (ponad 30), w tym: magnez, miedź, wapń, fosfor, żelazo, potas, mangan, potas, cynk;
- aktywne biologicznie antrachioniny, glukocyd, izobartholoina, antranol i antracen, kwas aloesowy, kwas cynamonowy, aloes emodyna, ester kwasu cynamonowego, olejek eteryczny, ligniny, kwas chryzofanowy, saponiny, Ulcin, rezystynol.
- substancja alantoina, która ma silne działanie nawilżające.
Nawet w czasach starożytnych (ponad 3000 lat temu) ludzie znali lecznicze właściwości aloesu. Stosowany był w leczeniu ran, owrzodzeń, oparzeń i odmrożeń.
Właściwości lecznicze:
- bakteriobójczy - stosowany przeciwko paciorkowcom, gronkowcom, błonicy, czerwonce, pałeczkom duru brzusznego;
- możliwość usuwania produktów promieniowania;
- gojenie ran i przeciwzapalne;
- immunomodulujące i biostymulujące;
- poprawa motoryki jelit;
- poprawa trawienia i wydalania żółci;
- witaminizacja i nasycenie mikroelementami;
- redukuje toksyny;
- oczyszczanie krwi;
- efekt uśmierzania bólu;
- leczy rany, wrzody, ropnie i czyraki;
- normalizuje poziom cholesterolu we krwi;
- redukuje choroby dziąseł;
- przyczynia się do leczenia chorób oczu i chorób ginekologicznych, a także chorób układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, pokarmowego i moczowego;
- szeroko stosowany w kosmetologii.
Przeciwwskazania
Głównym przeciwwskazaniem jest indywidualna nietolerancja składników soku z aloesu. Reakcje alergiczne przy stosowaniu zewnętrznym mogą mieć postać ostrej postaci pęcherzowego zapalenia skóry. Oczywiście jest to straszniejsze, jeśli podczas stosowania soku z aloesu jako zastrzyków lub kropli do nosa, alergia objawia się wstrząsem anafilaktycznym.
Brak użytku wewnętrznego:
- krwawienie (np. menstruacja), hemoroidy, krwawienie z macicy i żołądka itp.;
- z ciężkimi chorobami serca i naczyń krwionośnych;
- nadciśnienie;
- jades w ciężkiej formie;
- ostre zaburzenia żołądka i jelit;
- choroby onkologiczne;
- ciąża;
- poważne zaostrzenia.
Proces przetwarzania soku z aloesu może również powodować komplikacje, takie jak zwiększona motoryka jelit i biegunka.
Historia
Aloes pochodzi z RPA i Madagaskaru. Wykopaliska archeologiczne w jaskiniach Sterkfontein, Kromdray i Makapanshat ujawniają, że zioło to było używane do leczenia ran od czasów starożytnych.
Torbę liści aloesu nosili pasterze z plemion Khoi-Koi (Hottentot). Buszmeni zZbieracze z San zawsze wykorzystywali lecznicze i przeciwzapalne właściwości rośliny do leczenia ran drapieżników lub trujących cierni.
W 1652 roku Holender Jan van Riebeck założył osadę na Przylądku Dobrej Nadziei. Następnie zaczęli badać doświadczenia miejscowej ludności w leczeniu ran i dolegliwości. Przyjęto m.in. wiedzę o właściwościach aloesu. Rozprzestrzenianie się stosowania soku z tej rośliny nastąpiło podczas wojen kaffirskich, kiedy lekarze z Europy zaczęli aktywnie wykorzystywać właściwości aloesu do leczenia ran.
Jednak roślina została przywieziona do Europy z Afryki jako prezent dla żony generała Jamesa Craiga, która lubiła studiować rośliny. A w XIX wieku, w latach 70., aloes stał się powszechny. W tym samym czasie oficjalna medycyna uznała tę roślinę za leczniczą.
Odmiany
Rodzaj Aloes obejmuje ponad 500 gatunków. A kwitnienie tego soczystego jest zwyczajnym zjawiskiem w przyrodzie, w przeciwieństwie do odmian domowych, które rzadko zachwycają kwiatami. Roślina przystosowała się do przetrwania w trudnych warunkach.
Przed zjedzeniem przez dzikie zwierzęta chronią go ciernie i gorycz liści, a niebieskawy nalot na mięsistych liściach chroni przed męczącym słońcem. Najmniejszy z gatunków aloesu rośnie zaledwie kilkadziesiąt centymetrów, a największy osiąga wysokość piętnastu metrów.
Aloes
Domowa pielęgnacja kwiatu aloesu wymaga bardzo ostrożnego i umiarkowanego podlewania. Ten gatunek jest właścicielemogromna ilość użytecznych właściwości, które znajdują szerokie zastosowanie zarówno w kosmetologii jak i medycynie.
Podczas opieki w domu aloes jest bezpretensjonalny, jak wszyscy członkowie rodziny. Ale zimą absolutnie niemożliwe jest umieszczenie rośliny obok grzejnika, a jej miejsce do zimowania powinno być lekkie i chłodne (od 13 do 16 ° C). Ten rodzaj aloesu pochodzi z wysp Barbados i Curacao, które znajdują się na południu Półwyspu Arabskiego.
Aloes ma pionowe, rozgałęzione łodygi z gęsto rozmieszczonymi, chrzęstnozębnymi liśćmi, które mogą osiągnąć 40 cm długości. Roślinę wyróżnia bardzo soczysty miąższ, składający się w 97% z wody.
Mieszanka aloesu
Mix to nie nazwa odmiany, ale mieszanka różnych nasion. Pozytywnym punktem pozyskiwania mieszanki nasion aloesu jest różnorodność odmian. Przy zakupie należy zwrócić uwagę na termin ważności, ponieważ nasiona bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania.
Przed zasadzeniem nasion w ziemi należy je namoczyć przez jeden dzień w wilgotnej, czystej szmatce, dodając stymulator wzrostu. Podczas pielęgnacji w domu mieszankę aloesu należy przesadzać w miarę rozwoju sadzonek.
Aloes kolczasty
Ten rodzaj aloesu jest również soczystym należącym do rodziny Xanthorrheaceae. Posiada mięsiste liście ułożone w spiralę, które zebrane są w rozety o średnicy do 60 cm.
Korzeniealoes tego gatunku jest rozgałęziony, a kwiaty na wysokich szypułkach są rurkowate i pomarańczowo-żółte. Jego szorstkie liście usiane są białymi, pryszczatymi kropkami, mają kolce wzdłuż krawędzi i na końcu, dlatego jest kolczasty.
Ojczyzną tego gatunku jest wschodnia Afryka Południowa i królestwo Lesotho w Afryce Południowej. Aloes kolczasty z opieki domowej wymaga tylko corocznego przeszczepu, dodawania piasku do gleby i obowiązkowego stosowania warstwy drenażowej. Podczas przesadzania doniczka powinna być niska, ale szeroka.
Aloes pstrokaty
Ten rodzaj aloesu jest łatwo rozpoznawalny po różnorodnym kolorze liścia. Ma bardzo szybko rosnący system korzeniowy, dlatego wymagane będą częste przesadzanie. Podczas pielęgnacji w domu różnobarwny aloes należy karmić, aby zachować efekt dekoracyjny, stosując górny opatrunek na sukulenty, napar z popiołu lub bulionu warzywnego. Rozmnażanie barwnego aloesu odbywa się z pomocą dzieci i potomstwa wierzchołkowego. Gatunek ten jest odporny na gnicie.
Cechy uprawy i pielęgnacji
W domu sadzenie i pielęgnacja aloesu jest łatwe. Ta roślina jest tak bezpretensjonalna, jak przydatna ze względu na swoje właściwości lecznicze. Wystarczająco rzadkie podlewanie i coroczne przeszczepy. Taki zwierzak jest idealny dla osób leniwych lub zbyt zajętych.
Przy minimalnej pielęgnacji w domu każdy hodowca będzie w stanie prawidłowo uprawiać aloes. Roślina powinna znajdować się w dostatecznie oświetlonym miejscu bez nadmiernej wilgoci i z dala od przeciągów.
Aloes potrzebuje słońca, nawet gdy jest uśpione. bezpośrednie światło słonecznenormalnie to toleruje, ale warto przyzwyczajać go do nich stopniowo, zwłaszcza jeśli roślina od dłuższego czasu przebywa w umiarkowanych warunkach oświetleniowych.
Uprawa i pielęgnacja aloesu w domu powinna odbywać się w warunkach umiarkowanego podlewania. Nadmierna wilgoć zabije roślinę odporną na suszę. Przed kolejnym podlewaniem upewnij się, że ziemia w doniczce z aloesem jest całkowicie sucha.
Przesadzanie i opatrunek górny
Wymagania dotyczące domowej pielęgnacji aloesu są minimalne. Jednak odmiany ozdobne wymagają opatrunku wierzchniego, aby zachować ich piękno. W tym celu stosuje się tylko opatrunki płynne, które rozcieńcza się wodą do nawadniania i nakłada w okresie aktywnego wzrostu 1 raz na trzy tygodnie. Nie należy karmić chorych i świeżo przesadzonych krzewów aloesu.
Przeszczep aloesu i pielęgnacja domowa po nim powinny mieć miejsce, gdy roślina przestaje się rozwijać i przestaje rosnąć. Więc jedzenia już nie wystarcza, a korzenie urosły za bardzo. Młode rośliny należy przesadzać co roku, a dorosłe raz na trzy lata.
Do dobrego rozwoju potrzebne jest podłoże w ilości: 1 część ziemi piaskowej i sodowej, 2 części ziemi liściastej z dodatkiem węgla drzewnego i drobno pokruszonej cegły. Ale najłatwiej jest kupić w sklepie gotową mieszankę kaktusów.
Reprodukcja
Istnieją dwa sposoby rozmnażania aloesu: za pomocą nasion i wegetatywnie. Jednak nasiona prawie nigdy nie są używane, ponieważ proces ten jest dość długi i pracochłonny. Ponadto, gdy są rozmnażane przez nasiona, cechy odmianowe nie są zachowane.
Zarozmnażanie nasion pod koniec zimy, pod mini szklarnią, wysiewa się nasiona kaktusów w ziemi. Jednocześnie wewnątrz pojemnika z nasionami utrzymywana jest wysoka wilgotność powietrza o temperaturze powietrza +20 ° C. Pędy będą musiały długo czekać, a wzrost sadzonek jeszcze dłużej. Kiedy pojawia się trzeci liść, sadzonki nurkują do oddzielnych pojemników.
Do rozmnażania wegetatywnego używa się wierzchołków aloesu, liści lub niemowląt. Najprostszą rzeczą jest oddzielenie pędów korzeniowych i posadzenie ich w osobnych doniczkach. Wierzch odcina się i suszy przez trzy dni, aż ustanie wypływ soków, a następnie natychmiast sadzi się w doniczce z ziemią lub wrzuca do wody z 1 tabletką węgla aktywowanego, aby uformować korzenie.
Podczas rozmnażania liście są odcinane u samej podstawy, a także suszone. Cięcie jest traktowane węglem drzewnym. Następnie blaszki liściowe są natychmiast zakorzenione w piaszczystym podłożu.
Narastające błędy
Przy niewłaściwej pielęgnacji w domu aloes może zachorować lub umrzeć. Często popełniane są następujące rosnące błędy:
- Przepełnienie iw rezultacie gnicie korzeni i dolnej części łodygi. W takim przypadku uratuje tylko oddzielenie zdrowej korony i jej ukorzenienie.
- Brak wilgoci staje się zauważalny dopiero po 2 miesiącach, kiedy liście są zwiotczałe i pomarszczone. Oszczędzi podlewanie.
- Brak światła objawia się przerzedzającymi się liśćmi i rzadką koroną. Oszczędzi to zmianę miejsca zamieszkania na bardziej oświetlone. Lampy z zimną poświatą mogą być używane jako dodatkowe oświetlenie sztuczne.
- Niewystarczająceobszar karmienia pojawi się w przerzedzeniu liści. Kwiat aloesu uratuje domowa pielęgnacja, przeprowadzona poprzez odnowienie gleby wraz ze zwiększeniem powierzchni doniczki.
Choroby i szkodniki
Aloes jest bardzo rzadko atakowany przez choroby lub szkodniki z powodu goryczy liści. Czasami mogą pojawić się mszyce lub łuski. Możesz wapnować owady środkami owadobójczymi. Ale lepiej jest po prostu zebrać łuskę z liści i zniszczyć ją, a mszyce usunąć szmatką z mydłem.
Roślina aloesu ma słabą odporność na grzyby. W szczególności jest podatny na choroby gnilne łodygi i korzeni. We wczesnych stadiach choroba jest prawie niewykrywalna, więc roślina często umiera.
Jeśli zgnilizna zostanie zauważona na czas, aloes można uratować, wycinając i ukorzeniając koronę. W celach profilaktycznych konieczne jest umiarkowane podlewanie po całkowitym wyschnięciu gleby i niskiej wilgotności powietrza.
Kwiat aloesu, uprawiany zgodnie z jego potrzebami, może nie tylko zadowolić właściciela pięknym wyglądem, ale także wyleczyć go z wielu chorób. Dlatego ta roślina zasługuje na lepsze miejsce na parapecie.