Standardowa róża to eleganckie drzewo, które łączy w sobie elegancki pień i niesamowicie bujną kwitnącą koronę. Ta roślina ma naprawdę egzotyczny wygląd, dlatego wielu projektantów krajobrazu preferuje tę formę uprawy róż. W tym artykule dowiesz się wszystkiego o sadzeniu standardowej róży w Twojej okolicy. Powiemy Ci główne cechy doboru materiału do sadzenia, przygotowania stanowiska i procesu pielęgnacji tego niezwykłego gatunku rośliny.
Opis
Niektórzy początkujący ogrodnicy uważają standardową różę za oddzielną grupę ogrodową. W rzeczywistości jest to efekt pracy wykwalifikowanych hodowców upraw róż, którzy byli w stanie podkreślić piękno i wyrafinowanie tych kwiatów. Kwitnące drzewo idealnie pasuje do niemal każdego obszaru, w połączeniu z formami krzewów i wygląda niesamowicie jako pojedyncza roślina. Jeden ogród różany może zawierać kilka odmian róż, tworzących rodzaj kaskady.
Doświadczeni hodowcy kwiatów wiedzą, jak zrobić standardową różę z niemal każdej odmiany, czy to herbaty hybrydowej, angielskiej „Austinki” czy floribundy. Ta forma uprawy jest bezcennaegzotyczna dekoracja każdej działki ogrodowej.
Cechy wybranych sadzonek
Przyszły rozwój rośliny zależy bezpośrednio od stanu sadzonek w momencie zakupu. Przed zakupem ważne jest, aby przeprowadzić dokładną kontrolę materiału do sadzenia, dlatego niepożądane jest zamawianie standardowych róż pocztą, ponieważ nie wiesz, który konkretny egzemplarz do Ciebie trafi. Sadzonki należy kupować w zaufanych sklepach i szkółkach.
Pamiętaj, aby zapytać sprzedawcę o wiek sadzonki. Najbardziej odpowiednia do sadzenia jest dwuletnia róża standardowa. Utworzyła już mocny pień i rozwinięty system korzeniowy. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na grupę ogrodową wybranej odmiany, aby wyjaśnić zasady dalszej pielęgnacji. Charakterystyki podkładki również odgrywają ważną rolę w tworzeniu kwitnącego drzewa. Róża cynamonowa i rubiginoza nie nadają się na podkładki, które zapewniają zbyt gęstą zieleń i liczne wyrostki kolczaste.
Wysokiej jakości sadzonka powinna mieć jednolitą koronę, której podstawa składa się z dwóch lub trzech potężnych pędów. Upewnij się, że masz co najmniej dwa przeszczepy i zdrewniałe pędy. Gładki pień powinien mieć średnicę około centymetra i być absolutnie gładki, bez plam i obwisów. Ponadto sadzonka musi mieć zamknięte kłącze, co zapewnia lepsze przeżycie po przesadzeniu.
Miejsce do lądowania
Standardowe róże preferują obszary otwarte na światło słoneczne, chronione przed przeciągami i stojącą wilgocią. Niepożądane dla boli ibliskość wód gruntowych. Delikatne rośliny nie tolerują długotrwałej ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, co prowadzi do poparzeń płatków i młodych pędów. Nie warto jednak uprawiać róż całkowicie w cieniu – pędy są niepotrzebnie rozciągnięte, a kwiaty tracą na atrakcyjności. Warto dać pierwszeństwo półcieniu po południowej stronie terenu.
Data sadzenia
Najlepszy czas na sadzenie róży łodygowej to oczywiście okres wiosenny. Trzeba poczekać na ciepłą pogodę - temperatura gleby powinna wynosić co najmniej +15 ° C. Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie róż pod koniec kwietnia lub w pierwszej połowie maja.
Zakupione sadzonki mają już rozwinięty system korzeniowy, dzięki czemu można je sadzić przez cały ciepły okres. Dotyczy to zwłaszcza regionów o mniej korzystnym klimacie, takich jak Moskwa. Standardowa róża posadzona w sezonie letnim wymaga dodatkowego nawilżenia. Warto o tym pamiętać, opóźniając proces lądowania.
Przygotowanie strony
Podstawa prac przygotowawczych przypada na jesień. Do sadzenia róż konieczne jest głębokie oranie i dobre nawożenie gleby. Preferowane są gleby luźne i lekkie, o bogatym składzie odżywczym. Róże najlepiej zakorzeniają się na glinach, do których dodaje się piasek rzeczny, kompost, torf i nawozy organiczne. Nie na wszystkich obszarach gleba spełnia powyższe wymagania. Ale każda gleba może być przystosowana do sadzenia bulw. Na przykład glina jest wprowadzana do czarnoziemu, a gleba o niskiej zawartości fosforu jest wzbogacana dziewanną, kościąpreparaty mączne i superfosfatowe.
Ważna jest również kwasowość gleby. W zbyt kwaśnym środowisku róże czują się niekomfortowo, można zneutralizować glebę dodając mąkę kostną lub fosforową.
Podłoże piaszczysto-gliniaste nie jest najlepszym wyborem, ponieważ taka gleba ma zbyt luźną strukturę i nadmierną przepuszczalność powietrza. Możesz rozcieńczyć takie podłoże, dodając drobną glinę, sodową ziemię i próchnicę. To właśnie ta kompozycja będzie miała niezbędną ilość pierwiastków śladowych.
Schemat sadzenia
Standardowe róże nie tolerują tłoku. Uważa się, że najwygodniejsza odległość między nimi wynosi co najmniej półtora metra. Ta odległość ma również znaczenie przy łączeniu łodyg z różami w sprayu. Przy bliższym sadzeniu, nisko rosnące odmiany giną na tle wysokich, a ogólny wygląd kompozycji jest mniej dokładny.
Do sadzenia należy wykopać doły o głębokości i szerokości co najmniej 70 centymetrów. Wymiary dołu mogą być różne - wszystko zależy od odmiany róży, najważniejsze jest to, aby korzenie w otworze nie były zatłoczone. W środku otworu zainstalowana jest podpora, której wysokość powinna być nieco mniejsza niż łodyga. Na dno wylewa się warstwę keramzytu lub innego materiału drenażowego, po czym dodaje się mieszaninę ziemi darniowej i liściastej, torfu i próchnicy.
Dopiero potem do przygotowanego dołka przenosi się standardową sadzonkę róży, zachowując gliniany pokój, w którym rosła przed przesadzeniem. Z góry sadzonka jest posypana ziemią i trochę staranowana. Szyjkę korzeniową należy pogłębić o 4-5 centymetrów. Wtedy młoda roślinaprzykryć folią dla lepszego wszczepienia, którą usuwa się po ostatecznym ukorzenieniu.
Woda, odchwaszczanie i rozluźnianie
Po posadzeniu standardowej róży wymagana jest dość bezpretensjonalna pielęgnacja. Róże są rośliną kochającą wilgoć, dlatego ważne jest, aby zapewnić regularne podlewanie przez cały sezon wegetacyjny. Zaraz po posadzeniu sadzonek organizowane jest wilgotne środowisko. Nie czekaj, aż górna warstwa gleby w pobliżu łodygi całkowicie wyschnie - stale utrzymuj ją w stanie wilgotnym. Pod każdą roślinę wlewa się co najmniej 20 litrów wody. Możliwe jest jednak znaczne uproszczenie procedury nawadniania - budowa instalacji kroplowych. Podlewanie odbywa się wyłącznie u nasady, chroniąc pędy, liście i kwiaty przed wilgocią.
Tworząc ogród różany, należy uważnie monitorować rozwój pasożytniczych roślin i natychmiast je usuwać. Chwasty nie tylko niszczą estetykę, ale również pochłaniają wszystkie składniki odżywcze przeznaczone dla róż. Powinieneś również spulchnić i mulczować glebę, aby uzyskać lekką strukturę.
Podwiązka do wsparcia
Główna odpowiedź na pytanie: „Jak wyhodować standardową różę?” - jest obecność dobrego wsparcia. Co więcej, gdy roślina rośnie i rozwija się, podpora jest okresowo zastępowana przez silniejszą i potężniejszą, która jest w stanie wytrzymać ciężar dorosłego pnia.
Wykonaj podporę z drewna, metalu lub trwałego plastiku. Montaż odbywa się w odległości 10 centymetrów od pnia, po przeciwnej stronie od stoku. W przypadku róż doniczkowych dodatkoworekwizyty chroniące pojemniki przed upadkiem przy silnym wietrze. Gałęzie przywiązuje się do podpory miękką szmatką, gumą piankową lub taśmą elektryczną, czyli materiałami, które nie uszkadzają pędów. Ponadto ważne jest, aby gałązki były na tyle ciasne, aby podwiązki nie ocierały się o pędy. Aby to zrobić, wiązka mocująca jest uformowana w formie ósemki.
Karmienie
W ciągu całego okresu uprawy róże standardowe wymagają nie więcej niż dwóch nawożenia. Pierwszy górny opatrunek przeprowadza się wczesną wiosną, a drugi - po kwitnieniu. Młode sadzonki nawozimy natychmiast po posadzeniu.
Jako nawozy stosuje się rozłożony obornik, humus i złożone preparaty mineralne. Organiczne opatrunki wierzchnie są zwykle nakładane co roku cienką warstwą wokół tułowia. Dorosłe łodygi wymagają co najmniej sześciu kilogramów materii organicznej na metr kwadratowy ziemi. Dobry wzrost zieleni zapewnią suplementy azotu i magnezu, a odpowiednia ilość potasu i fosforu odpowiada za obfite kwitnienie. Dla lepszego wchłaniania nawozu gleba jest wstępnie nawilżona.
Przycinanie róży standardowej
Pielęgnacja tej kwitnącej rośliny wymaga przycinania. Ta procedura jest wykonywana w celu usunięcia pędów wokół łodygi, oczyszczenia rośliny z suchych, uszkodzonych i chorych pędów, a także uformowania zgrabnej korony. Ważne jest, aby używać tylko czystego i zdezynfekowanego narzędzia i przycinać pędy 0,5 cm nad pąkiem. Gałęzie, których grubość przekracza 1 centymetr, po przycięciu traktuje się smołą ogrodową.
Przycinanieprzeprowadzane wczesną wiosną i pamiętaj, aby wziąć pod uwagę wszystkie cechy uprawianej odmiany. Na przykład floribunda i hybrydowe róże herbaciane nie wymagają zbyt krótkiej fryzury - na każdym pędzie pozostaje co najmniej 6 pąków. Jeśli ta zasada zostanie naruszona (krótsze przycinanie do 2-4 pąków), uzyskasz potężne pędy boczne, które naruszają ogólny kształt pnia.
Podczas przycinania róży pnącej należy przyciąć zeszłoroczne pędy szkieletowe, a młode tylko nieznacznie skrócić. Jeśli młode pędy jeszcze się nie uformowały, nie usuwaj całkowicie starych - wystarczy odciąć wierzchołki na bocznych gałązkach.
Zwalczanie chorób i szkodników
Miłość do standardowych róż karmią nie tylko hodowcy kwiatów i projektanci krajobrazu, ale także różne szkodliwe owady. Sok i młode łodygi są atrakcyjne dla szkodników, takich jak mszyce, łuski, skorki i gąsienice. Jako środek zapobiegawczy róże należy traktować preparatami owadobójczymi na najwcześniejszym etapie sezonu wegetacyjnego. W tym celu stosuje się leki „Aktara” i „Bi-58 New”, które są również skuteczne w początkowych stadiach infekcji.
Ponadto róże są podatne na infekcje grzybicze i bakteryjne. Aby chronić piękno ogrodu przed chlorozą, plamami i mozaiką wirusową, ważne jest, aby stale dokładnie sprawdzać roślinę i natychmiast usuwać dotknięte części. Ten środek nie pozwoli na rozprzestrzenienie się choroby na zdrowe obszary. Nie da się jednak całkowicie pozbyć się chorób wirusowych - roślina musi zostać zniszczona. Dlatego tak ważne jest, aby ogród był czysty.narzędzia i dezynfekuj je przed każdym cięciem.
