Scylla, popularnie nazywana jagodą, jest pierwszym zwiastunem wiosny. Delikatny kwiat ma niesamowitą siłę, przebijając się przez ledwie rozmrożoną glebę. Scyllę można nazwać niesamowitym kwiatem również dlatego, że nawet botanicy są podzieleni w opiniach, zaliczając kwiat albo do rodziny Liliaceae, albo do rodziny szparagów lub hiacyntów.
Ale warto zauważyć, że te rodziny, pomimo wielu różnic morfologicznych i cech, mają ze sobą wiele wspólnego. Istnieje ponad 85 gatunków Proleski. Roślina świetnie czuje się w warunkach klimatycznych zarówno Europy jak i Azji z Afryką.
Rodzaje lasów
- Bluegrass syberyjski preferuje lasy Europy, skaliste zbocza i górskie polany Kaukazu. Wysokość rośliny może osiągnąć 30 centymetrów. Propagowane przez nasiona.
- Tubergen to najmniejszy gatunek rośliny o zaskakująco dużym kwiatku. Kwitnie w drugiej połowie kwietnia. Szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu.
- Nie na próżno nazywa się ten dwulistny gatunek, ponieważ liście kwiatu są szerokie i długie. Szypułka wytwarza do 10 kwiatów o różnych kolorach. Mogą być białe, różowe, niebieskie.
- Gatunek Buchary jest bardzo rzadki zarówno w przyrodzie,jak również w ogrodach. Rośnie wysoko w górach. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, po czym, przygotowując się do okresu uśpienia, zrzuca liście.
- Jesienna scilla jest powszechna na stepach Krymu i Zakaukazia. Ma niezwykły czas kwitnienia dla Scilli: koniec lipca - początek sierpnia.
Syberyjska Scilla: zdjęcie i opis, cechy gatunku
Scyllę syberyjską można rozpoznać po długich, wysokich liściach z równoległymi żyłkami. Kwiaty mają symetrię promieni. Na kwiatku jest 6 płatków. Kolor jest głównie niebieski, niebieski, biały. Średnica kwiatu waha się od 1,5 do 3 cm, żarówka o średnicy 2 cm jest przeznaczona do przechowywania składników odżywczych. Kwitnie w połowie wiosny, latem jest uśpione. Kwitnie nie dłużej niż 20 dni. Kwiaty są zapylane przez trzmiele i pszczoły.
Kwiat borówki syberyjskiej bardzo kocha słońce, nie otwiera się przy pochmurnej pogodzie. Lekka czapeczka, składająca się z grupy komórek tkanki mechanicznej, na szczycie liści, pomaga roślinie przebić się przez zamarzniętą glebę, warstwę sprasowanego, topiącego się śniegu i skorupę lodową. Propagowane przez nasiona, które są zabierane przez mrówki.
Podgatunki Scilla syberyjskiego
Skilla syberyjska, której opis został przedstawiony powyżej, ma kilka podgatunków.
Podgatunek syberyjski preferuje strefę leśno-stepową. Żarówka jest mała, ma 2-3 cm średnicy. Długość strzałki kwiatowej wynosi 12-15 cm, liście są jasnozielone. Średnica kwiatu - 2 cm Kwitnie w drugiej połowie kwietnia.
Musi się dobrzebiały gatunek scilli syberyjskiej, tworzący do 5 dzieci w sezonie. Wysokość strzałek kwiatowych wynosi do 10 cm, kolor liści jest jasnozielony. Kwiaty są czysto białe i mają średnicę 2 cm.
Niezwykle rzadkie w kolekcjach są gatunki borówki syberyjskiej o delikatnym różowym lub jasnoniebieskim kolorze.
Podgatunek ormiański występuje na łąkach Kaukazu iw północno-wschodniej Turcji. Preferuje miejsca zacienione i rośnie w grupach. Ma dość długą strzałę kwiatową do 25 cm, na której znajdują się nie więcej niż 4 jasnoniebieskie kwiaty.
Podgatunek kaukaski występuje w lasach Zakaukazia. Żarówka ma średnicę 1,5 cm, szypułki są wysokie z 3-5 niebiesko-fioletowymi kwiatami.
Wiosenne piękno to odmiana będąca wynikiem selekcji wewnątrzgatunkowej. Strzały są silnie niebiesko-fioletowe z co najmniej pięcioma kwiatami o średnicy 3 cm. Rozmnażane przez dziecko, nasiona nie są wiązane. Dobrze wygląda w połączeniu z białymi bazgrołami.
Optymalna lokalizacja
Scilla syberyjska uwielbia słońce, ale dobrze rośnie również w półcieniu. Najważniejsze, aby nie było zbyt suche miejsce z palącym słońcem przez cały dzień, w przeciwnym razie zniknie. Mokry i podmokły teren również jej nie odpowiada. Sadząc w celu wczesnego kwitnienia, lepiej wybrać miejsca na południowych stokach. Zacienione obszary opóźniają kwitnienie.
Odpowiednia gleba
Scilla syberyjska, której zdjęcie prezentujemy w naszym artykule, preferuje luźne, bogate w liściegleba próchnicza. Sucha, piaszczysta gleba wymaga głębszego lądowania. Jeśli borówka nie jest uprawiana na otwartym terenie, to w doniczce na dole musi być drenaż. Pisownia syberyjska nie akceptuje gleb kwaśnych. Optymalna będzie gleba lekko kwaśna lub obojętna. Uwielbia ściółkowanie, czyli pokrywanie strefy korzeniowej różnymi materiałami, takimi jak liście, kora drzew liściastych, słoma, kamyki, aby zachować wilgoć i korzystne właściwości gleby. Igły i kora drzew iglastych nie będą schronieniem dla tej rośliny.
Nawozy
Chociaż rodzime gatunki borówki rosnące na wolności prawdopodobnie nie otrzymają dodatkowego nawozu, gatunki ogrodnicze naprawdę tego potrzebują. Jeśli chcesz uzyskać silną roślinę o obfitym i długim kwitnieniu, nie podatną na choroby, nakarm ją.
Najbardziej odpowiednim czasem na top dressing jest oczywiście początek wiosny, przed rozpoczęciem przepływu soków. Możesz to zrobić późną jesienią.
Nie wymaga specjalnego nawozu. Standardowy zestaw minerałów w postaci azotu, potasu i fosforu jest w porządku. Do jesiennego nawożenia pogłównego lepiej wybrać granulowane rodzaje nawozów, na wiosnę - płynne.
Jak rozmnaża się Scylla
Kiełki syberyjskie mogą być rozmnażane przez cebulki i samosiewy. W sezonie roślina może wyprodukować do 4 cebulek. Sadzi się je jesienią w ziemi w dołkach o głębokości do 8 cm, w odległości 5 cm od siebie. Nowe cebulki w roślinie pojawiają się na różnych głębokościach, często trudno wszystko wykopać podczas przesadzania, dlatego w miejscu, w którym kiedyś rosły borówki, pojawią się ikwitną przez długi czas. Cebule można wykopać do rozmnażania nie wcześniej niż trzy lata po posadzeniu.
Małe żarówki nie są przechowywane przez długi czas. Muszą być sadzone w ziemi nie później niż miesiąc po ekstrakcji. Duże cebule można przechowywać do jesieni w torfie w chłodnym pomieszczeniu.
Przy generatywnej metodzie rozmnażania od momentu siewu do pierwszego kwitnienia muszą minąć co najmniej 2 lata.
Podatność na choroby i szkodniki
Wszyscy wiedzą, że lepiej zapobiegać chorobie niż z nią walczyć, dlatego przed zasadzeniem cebulki rośliny należy dokładnie ją obejrzeć i sprawdzić. Larwy bzygowate penetrują cebulę i gryzą ją od środka. Wybrany materiał do sadzenia może być już zaatakowany. Insektycydy należy stosować do leczenia gleby, na której znajdują się ślady roztocza cebuli. Lubią ucztować na cebulkach Scylli Medvedki i Chruszczowa. Pożądane jest zniszczenie ich mechanicznie, poprzez usunięcie larw i postaci dorosłych podczas kopania gleby.
Nie tylko owady mogą doprowadzić do śmierci rośliny, ale także stojącą wodę z obfitym podlewaniem i słabym drenażem. Powoduje to pojawienie się grzyba wywołującego zgniliznę. Możesz spróbować uratować żarówkę w początkowej fazie rozwoju choroby, zanurzając ją na chwilę w roztworze nadmanganianu potasu lub fungicydu. Wiosną takim roztworem można podlewać rośliny, aby zapobiec chorobom.
Jagoda syberyjska, której sadzenie i pielęgnacja nie jestwymagają umiejętności zawodowych, na odpowiedniej, nie skąpej glebie, zachwyci jasnym kwitnieniem i obfitym wzrostem przez ponad rok.
