Thuja western Woodwardy jest przedstawicielem roślin iglastych, charakteryzujących się bogatą kulistą koroną, niewielkimi rozmiarami i oryginalnym dekoracyjnym wyglądem.
Ta karłowata odmiana jest bardzo popularna w ogrodach przydomowych i żywopłotach.
Woodwardy - dekoracyjna tuja
Zimozielony i stosunkowo odporny na cień krzew często sadzony jako podszycie przy wysokich drzewach, tworząc krajobraz jak najbardziej zbliżony do naturalnego. Oryginalna tuja Woodwardy, której opis jest szczerym zainteresowaniem ogrodników i projektantów, prezentuje się w kompozycjach krzewów i drzew różnej wielkości z kontrastującym ulistnieniem. Również zwarty krzew może doskonale współistnieć z wiecznie zielonymi roślinami karłowatymi na alpejskim wzgórzu lub w wrzosowym ogrodzie, często stosowanym w mixborders i jako pojedyncza roślina na trawnikach. Woodwardy to tuja, która sprawdziła się jako drzewo do pojemników na balkony, dachy itarasy.
Opis rośliny iglastej
Zewnętrznie Woodwardy to tuja, charakteryzująca się gęstymi pędami i zielonymi igłami o różnym nasyceniu tonów (od jasnego do ciemnego). W 10. roku wzrostu korona osiąga 0,5 metra szerokości i wysokości; z czasem staje się jajowaty i rośnie do 2,5 metra.
Pierwotnie, w gęstej koronie rośliny, jej owoce wyglądają - brązowe małe guzki.
Reprodukcja
Rozmnaża się Thuja western Woodwardy, którego opis powoduje szczerą chęć nabycia takiej rośliny na swojej stronie wegetatywnie: sadzonki, podział i poziome układanie warstw.
Z nasion roślina jest uprawiana niezwykle rzadko, jeśli nie ma potrzeby zachowywania właściwości dekoracyjnych tkwiących w roślinie. Rzeczywiście, przy metodzie sadzenia nasion, cechy rodzicielskie praktycznie się nie powtarzają.
W przypadku rozmnażania przez sadzonki, w których najlepszym okresem jest jesień, roślina zachowuje cechy odmiany. Pod koniec czerwca lub lipca należy wybrać zdrewniałe (około 40 cm długości) dwu- lub trzyletnie pędy i przyciąć je tak, aby podstawa była z „piętą” (mały kawałek starego drzewa). Sadzonki należy potraktować stymulatorem wzrostu i posadzić w ziemi lub piasku na głębokość 1,5-2,5 cm, przykryć słoikiem i cieniem.
Thuya Woodwardy: sadzenie i pielęgnacja
Sadzenie rośliny na stałe miejsce wzrostu odbywa się wiosną, we wcześniej przygotowanym dołku. Jego dno musi być zakrytewarstwa drenażowa, na której znajduje się kompozycja torfu, piasku rzecznego i sodowej gleby. Na terenach o ciężkich glebach zaleca się zastosowanie grubej warstwy drenażowej (około 20 cm), którą można wykorzystać jako cegłę łamaną. Thuja western Woodwardy preferuje żyzne grunty, dlatego zaleca się wzbogacenie mieszanki do sadzenia kompostem, a lekką piaszczystą glebę gliną. Miejsce dla takiej rośliny ozdobnej jest najlepiej nasłonecznione, chociaż krzew toleruje półcień. Podczas sadzenia kilku roślin jednocześnie odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 50 cm Szyjka korzenia nie może być zakopana, powinna znajdować się na poziomie gleby.
Po posadzeniu należy podlewać raz w tygodniu, w ilości wiadra wody na krzak. W okresie zasuszenia zaleca się zwiększenie podaży do 2 razy w tygodniu po 15-20 litrów wody na każdą roślinę. Aby woda nie parowała, po określeniu kręgu przyłodygowego dla stałego miejsca wzrostu wskazane jest mulczowanie słomą, torfem lub skoszoną trawą, warstwą około 7 centymetrów. Pomoże to jak najdłużej zatrzymać wilgoć w glebie i ochroni przed porostem chwastów. Ponadto przy każdym podlewaniu ściółka odda dostępną materię organiczną korzeniom krzewu. Również wieczorami lub wczesnym rankiem pożądane jest zraszanie, podczas którego kurz jest zmywany z korony krzewu i rozprzestrzenia się niesamowicie orzeźwiający aromat igieł sosnowych. Po podlaniu glebę należy spulchnić na głębokość 10 cm i ściółkować.
Pod opieką thuja westernWoodwardy, sadzenie i pielęgnacja, które nie są szczególnie trudne, absolutnie nie są kapryśne. Ważne jest, aby na czas zapewnić roślinie podlewanie, co jest kluczem do bujnej korony rośliny, oraz przeprowadzić nawożenie organiczne i mineralne.
Środki ochronne
Woodwardy to tuja, która wraz z innymi roślinami zimozielonymi może cierpieć na działanie promieni słonecznych w ciągu pierwszych kilku lat po posadzeniu. Dlatego w celu ochrony cennych krzewów zaleca się przykrycie ich jutą. Zimą młoda roślina również potrzebuje ochrony, którą można zapewnić tym samym materiałem okrywowym. W roślinach dorosłych zimą trzeba strzepnąć śnieg z gałęzi lub związać je, aby krzew nie stracił dekoracyjnego kształtu.
Wraz z nadejściem wiosny konieczne jest usunięcie martwych pędów. Podczas formowania żywopłotów zaleca się umiarkowaną fryzurę, usuwając nie więcej niż jedną trzecią pędu. Możesz przycinać roślinę do 3 razy w sezonie.
Choroby dotykające tuję Woodwardy
Jak każda roślina, tuja może być podatna na choroby, na obecność których musi być często badana. Rzeczywiście, w przeciwieństwie do roślin liściastych, znacznie trudniej jest je określić na tui:
- zgniliznę łodyg można rozpoznać zmieniając kolor igieł;
- Zgnilizna korzeni jest wykrywana przez szary kolor igieł, miękkość dolnej części pnia i wysuszenie krzewu jako całości;
- brązową pleśń określa grzybnia na martwych igłach. Pojawia się na młodych roślinach po stopieniu śniegu i wygląda jak czarny i szary nalot pajęczynykolory.
Aby uniknąć pojawienia się chorób grzybiczych, tuja powinna być leczona roztworem Fundazolu kilka razy w roku.
Wiosną można zaobserwować żółknięcie igieł z dwóch powodów: jasne wiosenne słońce i brak wilgoci. W pierwszym przypadku roślinę należy zacienić, w drugim usunąć śnieg z krzaka i dobrze podlać glebę ciepłą wodą.
Szkodniki
Roślina nie jest ubezpieczona od ataku szkodników. Przędziorki, mszyce, fałszywe łuski tui to pasożyty ssące, które powodują żółknięcie korony i jej wysuszenie. Na przykład fałszywa tarcza tui podczas masowej reprodukcji powoduje wielką szkodę dla rośliny. Jego larwy przeczekują zimę pod korą młodych pędów. A mszyca żyje całymi koloniami na spodniej stronie pędów, charakteryzuje się szarobrązowym kolorem, bezlitośnie uszkadza tuję, zmniejszając jej efekt dekoracyjny.
Brązowy kolor liści i zamieranie wierzchołków pędów to efekt działania ćmy pietruszki i dżdżownicy liściastej. System korzeniowy i pień krzewu są uszkadzane przez chrząszcze thuja, łuski i fałszywą tarczę. W celu zwalczania szkodników na początku maja zaleca się traktowanie rośliny takimi preparatami jak Aktellik, Karbofos, Fufanon i inne. W razie potrzeby można zastosować powtórne natryskiwanie.
