Parch na ziemniakach to choroba grzybicza, która atakuje bulwy. Patogeny mogą długo pozostawać w glebie i przedostawać się do warzyw przez pory lub małe rany. Chcę od razu powiedzieć, że zainfekowaną roślinę okopową można zjeść, ale uszkodzoną część odcina się i wyrzuca. Niebezpieczeństwo pojawienia się parcha polega na tym, że spada komercyjność i smakowitość warzyw, zmniejsza się poziom witamin, minerałów i aminokwasów. Jeśli utrata składników pokarmowych wynosi 35%-40%, to plon zmniejsza się o połowę (w niektórych przypadkach straty sięgają 60%-65%).
Sprzyjające warunki dla rozwoju choroby
Jak każda dolegliwość, parch występuje w niektórych przypadkach. Wśród nich są następujące:
- pH gleby 6, 1 - 7, 4, czyli reakcja jest lekko zasadowa.
- Temperatura powietrza 24°С - 29°С.
- Wilgotność gleby mieści się w granicach 50-70%.
- Przy nakładaniu wapna i popiołu drzewnego.
- Podczas nawożenia gleby obornikiem. Niebezpieczeństwo polega na tym, że w walce z parchem często wykorzystuje się zepsute bulwy do karmienia zwierząt gospodarskich. Ponieważ drobnoustroje są bardzo odporne, przenikająprzewodu pokarmowego zwierzęcia i są wydalane wraz z jego odchodami. Nawożenie gleby tym obornikiem może spowodować dodatkowe porażenie.
- Z nadmiarem nawozów zawierających azot i wapnia.
- Z niedoborem boru i manganu w glebie.
Środki zapobiegawcze zapobiegające strupie
Najlepiej od razu stworzyć i spróbować utrzymać warunki, w których patogeny będą niekomfortowe. Ale jeśli nadal zauważysz małe wypukłe brodawki na bulwach, koniecznie dowiedz się, jak pozbyć się parcha ziemniaczanego. Istnieją ogólne wskazówki dla ogrodników, które mogą zminimalizować ryzyko rozwoju choroby:
- Dokładnie sprawdź materiał do sadzenia. Wybierz duże bulwy o wadze 75-100 g, wstępnie potraktowane roztworem kwasu borowego (10 g na 9 litrów wody).
- Głębokie wysiewanie roślin okopowych również zmniejsza ryzyko parcha.
- Po zbiorach konieczne jest zebranie wszystkich pozostałości (zepsute bulwy, korzenie, łodygi) i ich zniszczenie.
- Miejsce sadzenia ziemniaków musi zostać zmienione, a po nim okresowo wysiewane rośliny strączkowe, które wzbogacają glebę w azot i ją dezynfekują. Możesz przywrócić kulturę bulw do pierwotnego miejsca w ciągu 4-5 lat.
- Sprawdź kwasowość gleby (pH nie powinno przekraczać 6,0). W przeciwnym razie parch ziemniaczany może atakować uprawy. Leczenie chemikaliami nie działa, ale nie jest trudno zmniejszyć ryzyko infekcji. Możesz regulować pH, stosując pod bulwy nawozy mineralne (superfosfat). Pamiętaj, aby przestrzegać harmonogramu podlewania. Aplikacja wapnama znaczenie tylko wtedy, gdy pH gleby jest poniżej 4,9 Przydatne jest mulczowanie ziemniaków z opadłymi igłami sosny, dodanie siarki (2,1 - 3,2 kg na sto metrów kwadratowych) lub gipsu (15-20 kg na sto metrów kwadratowych).
To tylko ogólne wskazówki. Ważne jest, aby ogrodnicy wiedzieli, że na ziemniakach są różne strupy. Metody walki i warunki rozwoju mogą się nieznacznie różnić, ale generalnie zasady eliminowania problemu są takie same.
Parch pospolity
Ten rodzaj choroby występuje częściej niż inne. Czynnikiem sprawczym jest świerzb Streptomyces. Dobrze rozwija się na glebach piaszczystych i wapiennych, w warunkach dużej wilgotności i dużych dawek materii organicznej. Początek choroby można łatwo rozpoznać po niewielkich wrzodach, które stopniowo rosną i ostatecznie pokrywają się korkową powłoką.
Parch pospolity na ziemniakach nie występuje we wszystkich odmianach. Berlichingen i Priekulsky oraz Kameraz mają najsilniejszą odporność na tę chorobę.
Wraz z ogólnymi zasadami sadzenia i pielęgnacji roślin istnieje kilka dodatków. Przed pozbyciem się parcha ziemniaczanego przeprowadź profilaktyczne leczenie bulw - posyp je Nitrafenem lub Polikarbacyną. Kiełkowanie materiału sadzeniowego w świetle pomaga bardzo skutecznie w walce z chorobą. Podlewanie uprawy rozpoczyna się natychmiast po zagłębieniu się w glebę i trwa do momentu, gdy łodyga rośliny powiększy się do 1,5-2 cm grubości.
Strach pudrowy
Czynnikiem sprawczym jest Spongospora subterranea. Rośnie w zbyt wilgotnej glebie. Ponadto grudki patogenu mogą samodzielnie mieszać się w ziemi i docierać do korzeni. Taki parch na ziemniakach wygląda jak jasnoszare brodawki.
Skóra bulwy pęka w miejscu infekcji, choroba rozprzestrzenia się dalej. Uważa się, że odmiany takie jak „lorch”, „yubel”, „kardynał” i „majestatyczny” praktycznie nie są podatne na tę chorobę.
Ta choroba ziemniaczana – parch proszkowaty – atakuje korzenie i pień. Bulwy są podatne na dodatkową zarazę późną i suchą zgniliznę. Materiał do sadzenia przed siewem jest przechowywany w roztworze 40% formaliny (proporcja - 1:200) przez 6-7 minut, a następnie przykrywany plandeką na kilka godzin.
Srebrny parch
Najpierw na bulwach pojawiają się brązowe plamy lub małe obszary przypominające czarną sadzę. Po oderwaniu skórki z ziemniaka plama staje się szara.
Czynnikiem sprawczym jest grzyb Helminthosporium solani, który szybko się rozmnaża w temperaturze 19-21°C i wilgotności 90-95%.
Choroba jest niebezpieczna, ponieważ plony dramatycznie spadają. Dotknięte bulwy nadal tracą masę nawet podczas przechowywania, a zamiast brodawek może pojawić się szara zgnilizna. Bardziej podatne na choroby są uprawy na glebach gliniastych i piaszczystych. Przed sadzeniem bulwy są zaprawiane. Przetwarzanie odbywa się również bezpośrednio po zbiorze przed przechowywaniem, przy użyciuleki takie jak Nitrafen, Botran, Fundazol, Celest czy Titusim.
Rizoktonioza lub czarny parch
Czynnikiem sprawczym jest Rhizoctonia solani. Rozwija się w warunkach dużej wilgotności. Z reguły infekcja występuje, gdy wiosna jest późna i deszczowa. Pojawiają się jako ciemne, głębokie plamy lub sklerocje, które są trudne do zeskrobania z powierzchni.
Czarny parch na ziemniakach jest niebezpieczny, ponieważ może zainfekować bulwę na etapie kiełkowania. Takie sadzonki albo obumierają, albo pojawiają się na powierzchni z uszkodzeniem łodygi i skręconymi górnymi liśćmi. Patogen najlepiej czuje się na glebach gliniastych.
Jest to jeden z najbardziej irytujących wariantów choroby, ponieważ nie ma na nią odmian odpornych. Aby zapobiec pojawieniu się czarnego parcha ziemniaków, rozpocznij leczenie od potraktowania bulw preparatami bakteryjnymi, takimi jak Integral, Planriz lub Bactofit, a także Fenoram, Vivatax lub Maxim.
Głębokość sadzenia: gleby piaszczyste - 7 cm, gleby gliniaste - 8-11 cm, torf - 12-13 cm Utrzymuj średni czas sadzenia, gdy gleba nagrzewa się do + 8 ° С. Zapobiega powstawaniu rizoktoniozy poprzez stosowanie nawozów mineralnych i organicznych w dawkach nieco wyższych niż zalecane dla tej odmiany.
