Projektowanie domów wieloetapowych to powszechna praktyka nie tylko w segmencie dużych firm zajmujących się budową budynków wielokondygnacyjnych, ale także prywatnym budownictwem mieszkaniowym. W drugim przypadku właściciele również starają się wycisnąć maksimum korzyści z przestrzeni na poddaszu i piwnicy. Ale wysokiej jakości i trwała konstrukcja takich domów jest niemożliwa bez prawidłowej organizacji technicznej i konstrukcyjnej podłóg. Urządzenie tego elementu może być różne - w zależności od konkretnych wymagań dotyczących konstrukcji i warunków pracy wybierana jest optymalna opcja projektowa o określonych wymiarach i właściwościach ochronnych.
Ogólne informacje o nakładaniu się międzywarstw
W budownictwie stosuje się kilka rodzajów podłóg, w tym piwnicę, poddasze,piwnice itp. Sufity międzykondygnacyjne nie zawsze są stosowane, ale tylko w projektach, w których planowana jest budowa budynku o co najmniej dwóch piętrach. W każdym przypadku możliwe do oddzielenia poziomy muszą być bezpiecznie utrzymywane przez ładunek i stanowić w pełni odizolowaną przestrzeń. Z reguły do takich zadań konstrukcyjnych stosuje się płyty podłogowe o określonym formacie. Normy dotyczące produkcji takich płyt ułatwiają ich instalację, dzięki czemu pasują do standardowych projektów budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Jeśli mówimy o nakładających się zadaniach, to jest ich kilka. Po pierwsze, jest to niezbędny element konstrukcyjny, który pełni funkcje dzielenia przestrzeni i odbierania ładunku z górnej kondygnacji. Po drugie, istnieje cała lista funkcji izolacyjnych, które mogą mieć charakter różnicowania termicznego, akustycznego, biologicznego i innego między różnymi poziomami domu.
Płyty betonowe monolityczne
Jedno z najpopularniejszych w Rosji rozwiązań konstrukcyjnych do organizowania podłóg w budynkach wielopiętrowych, a ostatnio zoptymalizowane wersje elementów betonowych wylewanych na miejscu zostały wykorzystane w budownictwie przemysłowym i prywatnym.
Z punktu widzenia urządzenia konstrukcyjnego konwencjonalne płyty stropowe (PB) tego typu są zbrojone, czyli panele żelbetowe o grubości 5-10 cm, długości od 200 do 270 cm oraz szerokość czynnika 80-200 cm, w konstrukcji takich płyt można przewidzieć puste nisze - z reguły cylindryczne wnęki penetrujące wszystkienakładają się na długość. Technologia produkcji przewiduje wykonanie szalunku, który jest wylewany mieszanką betonową (z cementem M400), a następnie wzmacniany metalowymi prętami w różnych konfiguracjach.
Wśród wad monolitycznych płyt betonowych ze zbrojeniem zwraca się uwagę na dużą masę, która komplikuje wiele procesów transportowych i instalacyjnych, nie wspominając o konieczności dokładnego obliczenia nośności konstrukcji budynku. Właściwie z tego powodu na etapie wylewania i utwardzania masy betonowej stosuje się put-formery. Z kolei układ stropów na bazie żelbetu zwiększa niezawodność konstrukcji, a także pozwala zrezygnować ze specjalnych zworek i węzłów przejściowych wzmacniających system nośny. Ale takie elementy są drogie i ze względów technicznych nie można ich użyć w każdym projekcie, co dotyczy zwłaszcza domów prywatnych.
Prefabrykowane stropy monolityczne
Bardziej technologiczny i funkcjonalny projekt płyty żelbetowej o solidnej konstrukcji. Jego różnica polega na tym, że konstrukcja jest montowana na miejscu z kilku elementów o różnych zadaniach. Typowe urządzenie zakładkowe o takiej konstrukcji zapewnia następujące elementy:
- Wsporniki belek. Specjalnie ukształtowane metalowe elementy mocy, które tworzą nisze do układania głównego wypełnienia płyty. Belki przypominają usztywnienia, pełniąc funkcje rozgraniczenia i wzmocnienia konstrukcji. Można powiedzieć, że jest to szkielet konstrukcyjny stropu.
- Wstaw blok. Tasam wypełniacz bazowy, który tworzy około 60-70% struktury zakładki. Blok ten jest wykonany z lekkich materiałów kompozytowych lub gęstej pianki i może wykonywać zadania konstrukcyjne i izolacyjne. Zgodnie z zasadą komórkową umieszcza się go w niszach utworzonych przez belki.
- Płyty betonowe. Zgodnie z zasadą formowania jastrychu układa się rodzaj skorupy z betonowej nawierzchni, zamykając wszystkie połączenia i szwy montowanej płyty.
- Klatka wzmacniająca. Wraz z wylewką betonową wykonywane jest zbrojenie, którego elementy mogą wnikać w szczeliny między wkładkami blokowymi w różnych konfiguracjach.
Nowoczesna technologia prefabrykowanych płyt monolitycznych umożliwia budowanie mocnych i trwałych stropów bez wysokich kosztów transportu i podnoszenia materiału, którego obciążenie liczone jest w przedziale 500-600 kg/m2. Ponownie wielu potencjalnych konsumentów może być zdezorientowanych kwestią ceny, ponieważ zarówno komponenty, jak i technologia montażu będą dużo kosztować, ale pod względem wydajności jest to jedno z najlepszych rozwiązań w tej niszy.
Podłogi drewniane
Drewno utrzymuje dziś silną pozycję na rynku jako materiał budowlany o unikalnej kombinacji cech i właściwości. Przede wszystkim materiał ten jest ceniony za przyjazność dla środowiska, łatwość i łatwość instalacji. Oczywiście ten zestaw cech jest szczególnie odpowiedni na etapie budowy podłogi.
Najprostsza technologia montażu podłóg drewnianych między piętrami w prywatnym domu polega na zastosowaniu belekgrubość ok. 70-80 mm, wypełniacz i poszycie. Oznacza to, że powłoka z płytek jest montowana zgodnie z tą samą zasadą, co konstrukcje monolityczne montażowe, ale z innych materiałów. Główną uwagę przywiązuje się do belek, które przejmą główny ładunek. Nawiasem mówiąc, nie trzeba szukać jednej planszy dużego formatu - eksperci zalecają nawet stosowanie technologii sparowanego układu dwóch plansz, tworzących jeden blok.
Jeśli chodzi o wypełnienie płyty i poszycia, w tej części wybór materiałów jest znacznie szerszy. Po pierwsze, jeśli chodzi o wypełniacz, montaż podłóg w domach drewnianych często realizowany jest za pomocą wkładów izolacyjnych – np. stosuje się maty z wełny mineralnej lub materiał sypki. W takich domach oporność energetyczna podłogi nie jest na pierwszym miejscu, a izolacja termiczna w zimnych regionach jest dość rygorystyczna. Po drugie, jeśli mówimy o obiektach z kamienia, płyty lub cegły, to przestrzeń wewnętrzną można wyposażyć w szyby komunikacyjne do układania rurociągów, tras kablowych i innych sieci inżynieryjnych, jeśli pozwala na to projekt.
Przy wyborze okładzin zwraca się uwagę na gamę płyt wiórowych. Na przykład mogą to być arkusze sklejki, płyty wiórowe, MDF i inne produkty charakteryzujące się wystarczającym marginesem bezpieczeństwa i niezawodności konstrukcyjnej. Kolejnym ważnym punktem przy wyborze takiej skóry jest przyjazność dla środowiska. Faktem jest, że elementy klejące w tej samej płycie wiórowej i MDF nie zawsze spełniają wymagania dotyczące materiałów,używane w obszarach mieszkalnych.
Okładziny oparte na panelach SIP
Ulepszona wersja technologii paneli drewnianych. Cechy tego rozwiązania obejmują dwa punkty:
- I-belki są używane jako belki. Jest to wzmocniona konstrukcja, która jest złożona z pośredniego żebra płyty wiórowej i dwóch prętów, które są nakładane na to żebro od góry i od dołu poprzez łączenie w rowkach. Rezultatem jest dość sztywna, ale zwarta i lekka belka konstrukcyjna.
- Kilka belek dwuteowych powyżej i poniżej jest pokrytych płytami OSB, tworząc również pustą przestrzeń wewnątrz sufitu. Ponadto do takich celów stosuje się specjalne modyfikacje blach przyjaznych środowisku o grubości około 20 mm o wyraźnie skalibrowanej geometrii. O zaletach tej aranżacji świadczy fakt, że wykończone drewniane podłogi między piętrami w prywatnym domu z paneli SIP nie wymagają dalszego dopracowania technicznego przed wykonaniem prac dekoracyjno-wykończeniowych. Płytki, linoleum, laminat itp. można układać bezpośrednio na gotowej podstawie płyty.
Sposoby wzmacniania podłóg
Korekta wskaźników nośności jest często wymagana w przypadku stosowania podłóg drewnianych i lekkich żelbetowych podłóg. Istnieje kilka sposobów rozwiązania takich problemów - m.in. wzmocnienie, zastosowanie wysokiej jakości elementów złącznych (wsporniki, kotwy, kołki, narożniki), montaż podpór itp. Ale jeśli niewystarczający przewoźnikzdolność została zidentyfikowana już podczas pracy pod obciążeniami dynamicznymi, wówczas możliwości mistrza będą ograniczone w zakresie zmian konstrukcyjnych. W takim przypadku wymagane są specjalne elementy wzmacniające, które wprowadza się do urządzenia podłogowego bez zasadniczej zmiany jego konstrukcji. Do takich urządzeń należą metalowe podszewki, bandaże i pasy wzmacniające do podpór ze wzmocnieniami. Montaż odbywa się wzdłuż konturów powierzchni ścian w niezawodnych punktach przy użyciu tego samego sprzętu konstrukcyjnego. Szczególnie w celu zwiększenia wytrzymałości belek drewnianych na zginanie zaleca się stosowanie kilku wąskich nakładek. Są wybijane z boków usztywnień w wewnętrznej niszy sufitu. To zbrojenie można wykonać dla wszystkich belek, które równomiernie rozłożą obciążenie.
Cechy podłóg w trzypiętrowym domu
W budownictwie mieszkaniowym projekty obiektów trzykondygnacyjnych są zawsze przerośnięte dodatkowymi ograniczeniami związanymi ze wzrostem odpowiedzialności ramy nośnej. W takim przypadku surowe środki zakazu nie omijają systemów nakładania się. Główne ograniczenie w tej części dotyczy stosowania monolitycznych płyt żelbetowych oraz stropów belkowych, w podstawie nośnej których zastosowano belki stalowe. Jakie konstrukcje podłogowe są dozwolone w trzypiętrowych domach prywatnych? Optymalnym rozwiązaniem może być prefabrykowana płyta SIP w wersji wzmocnionej. Wolna przestrzeń z belkami dwuteowymi powinna być całkowicie podporządkowana zadaniom wzmacniania cienkimi blachami zbrojeniowymi i nakładkami,łączenie sufitu ze ścianami. Podczas procesu projektowania i montażu ważne jest, aby zachować równowagę między wytrzymałością budynku a ograniczeniem jego masy, ponieważ nadmierny przyrost masy może mieć kluczowe znaczenie dla ramy domu.
Izolacja termiczna podłóg
Z punktu widzenia izolacji podłogi są ważnym elementem konstrukcyjnym. Oczywiście rola izolatora w tym przypadku nie jest tak istotna w porównaniu z płytami poddasza, ale aby zwiększyć komfort mikroklimatu należy te możliwości wykorzystać. Niemal jedyną opcją izolacji podłóg w tej części będzie wypełnienie przestrzeni wewnętrznej konstrukcji prefabrykowanych. Jak już wspomniano, można stosować maty z włókien mineralnych, a także różne pokrycia pochodzenia naturalnego, takie jak filc. Wraz z izolatorami ciepła zaleca się układanie środków konstruktywnej ochrony przeciwpożarowej. Najlepiej nadają się do tego natryskiwane kompozycje grubowarstwowe - tynki ognioodporne, powłoki i inne materiały ze szczelinami powietrznymi.
Izolacja podłogi na poddaszu
W kompleksowej izolacji termicznej ważne jest zapewnienie ochrony najwyższej kondygnacji, która warunkowo oddziela pomieszczenia mieszkalne od strychu lub poddasza. To tutaj jest najwięcej mostków termicznych, które wpływają na reżim temperaturowy. Cechy izolacji podłogi na poddaszu obejmują szerokie możliwości wykorzystania materiałów sypkich. W tym charakterze optymalnie nadają się trociny, keramzyt, perlit luzem i granulat polistyrenowy. Zasypywanie odbywa się we wnęce sufitowej,których wewnętrzne powierzchnie były wcześniej chronione przez hydroizolacje i paroizolacje. To rozwiązanie jest również odpowiednie dla tych, którzy planują zorganizować przegrodę termoizolacyjną bez obciążania sufitu. O ile keramzyt w dużej warstwie może dać zauważalny przyrost masy, ale styropian lub suche trociny można bezpiecznie stosować nawet w słabych konstrukcjach nośnych. Ponownie nie zapomnij o odpowiedniej ochronie przeciwpożarowej.
Wniosek
Podłoga budynku - jeden z najważniejszych elementów konstrukcyjnych domu. Charakter jego realizacji zależy od wielu czynników, jednak nowoczesne technologie pozwalają znaleźć optymalne rozwiązanie w różnych przypadkach. Wśród głównych cech podłogi w domu należy podkreślić wystarczającą nośność, odporność na obciążenia dynamiczne i zgodność konstrukcyjną z ramą. Jednocześnie najnowsze technologie podnoszą znaczenie funkcjonalności podłóg. Właściwość tę wyraża się w zapewnieniu możliwości układania materiałów izolacyjnych i przewodów komunikacyjnych bezpośrednio we wnęce płyty.
