Cereus należy do najbardziej rozległego rodzaju kaktusów, który łączy około pięćdziesiąt gatunków i wiele odmian. W naturalnych warunkach cereus jest gigantycznym kaktusem o wysokości do dwudziestu metrów. Ponadto rośliny te są długowieczne. Ich ojczyzną są regiony Ameryki Południowej i Środkowej, a także Indie Zachodnie.
Główny pień tych roślin z czasem sztywnieje, a pędy boczne mają wyraźnie zaznaczone duże żebra. Miłośnicy tych dziwacznych kwiatów doceniają nie tylko cereus w kształcie kolumny, ale także ich monstrualne formy, które składają się z wielu splątanych, zrośniętych pędów z wyrostkami w kształcie stożka.
peruwiański cereus
Jest to najczęstszy gatunek w rodzaju. W warunkach naturalnych dorasta do siedmiu metrów wysokości. Pień osiąga objętość 90 cm, po czym zaczyna obficie się rozgałęziać. Gałęzie z reguły mają średnicę od 10 do 12, do 30 cm, pokryte są niebieskawym nalotem. Otoczki młodych roślin składają się z niewielkiej liczby centymetrowych kolców, które są dość rzadkie: na nowym wzroście kaktuspraktycznie niezniszczalny. Starsze pędy mają znacznie więcej kolców. Duże nocne białe kwiaty osiągają 15 cm.
Peruwiański cereus ma długą cylindryczną łodygę. Okres wegetacji trwa do trzystu lat. Jako ozdobny ogród i roślina doniczkowa peruwiański cereus jest szeroko rozpowszechniony w wielu krajach świata. Miłośnicy tego gatunku cenią go za soczyste owoce o delikatnym, delikatnym aromacie. Są używane jako mocna i niezawodna kolba. W kulturze pokojowej najczęściej występuje specjalny kaktus - peruwiański cereus o monstrualnym lub skalistym kształcie. Porozmawiamy o tym dalej.
Peruwiański cereus (potworna forma)
Po pierwsze, zrozummy, czym jest potworna forma. Jest to złożona mutacja na poziomie genów, w wyniku której roślina nabywa liczne i chaotyczne punkty wzrostu. Dokładne przyczyny tego zjawiska nie są znane. Nie można sztucznie wywołać mutacji.
Potworny peruwiański kaktus cereus, którego zdjęcie widzisz w artykule, jest bezpretensjonalny i szybko rośnie. Tworzy dziwaczne, a czasem wręcz niewiarygodne narośla, fragmenty żeber i guzki. Formy potworne rozmnażają się tylko wegetatywnie. Potomstwo wyhodowane z nasion tego typu może dawać osobniki o zupełnie normalnym rozwoju.
Jednakże podczas życia takie rośliny mogą mutować. Tak więc na roślinie tej formy rośnie normalny pęd, który rozwija się doskonale zgodnie z gatunkiem. Ale z czasem może znowuwydają się potworne. Co ciekawe, prawie niemożliwe jest przewidzenie mutacji.
Potworny peruwiański cereus, którego zdjęcie często można znaleźć w publikacjach kwiaciarskich, jest rośliną wyjątkową. Nie sposób znaleźć dwóch całkowicie identycznych próbek. Jej chaotyczna forma wzrostu prowadzi do ciągłych zmian. Z biegiem czasu kontury rośliny bardzo się zmieniają. Ten proces jest bardzo interesujący do oglądania. Ponadto możesz uczestniczyć w tworzeniu buszu. W tym celu doświadczeni hodowcy kwiatów zajmują się przycinaniem.
Peruwiański cereus: opieka domowa
Ten kaktus jest uważany za wytrzymałą roślinę. Nie jest zbyt wybredny w kwestii gleby, nie potrzebuje uważnego przestrzegania reżimu temperaturowego i oświetlenia. Ze względu na swoją niesamowitą wytrzymałość, potworny peruwiański cereus jest dość często używany jako wywar dla bardziej kapryśnych i delikatnych odmian kaktusów. Dzięki szczepieniom hodowcom udało się wyhodować wiele niezwykle pięknych odmian.
Gleba
Już powiedzieliśmy, że peruwiański cereus jest rośliną bez kapryśną. Należy jednak przestrzegać najbardziej podstawowych zasad opieki nad nim. Tak więc gleba dla rośliny lepiej wybrać neutralną lub kwaśną, ale w żadnym wypadku zasadową. Skład mieszanki powinien zawierać wióry ceglane i piasek. Cereus nie potrzebuje żyznej gleby o wysokiej zawartości próchnicy.
Oświetlenie
Peruwiański cereus, którego pielęgnacja w domu wymaga jasnego, dobrego oświetlenia przez cały rok, wwarunki naturalne preferują również miejsca nasłonecznione. Wskazane jest umieszczenie rośliny na parapecie południowo-wschodnim lub południowym. Cereus bardzo lubi światło słoneczne, w tym bezpośrednie światło słoneczne, ale latem, a nawet wiosną istnieje niebezpieczeństwo poparzenia. Aby uratować roślinę, należy po zimie przyzwyczaić ją do słońca w dawkach, stopniowo.
Temperatura
W zimie optymalna temperatura dla rośliny wynosi od +8 do +12 °C. W ciepłym sezonie cereus doskonale toleruje dość wysokie temperatury, a także ich różnice. Latem kaktus będzie się świetnie czuł na otwartej werandzie lub balkonie.
Nawadnianie
Ci hodowcy kwiatów, którzy wierzą, że kaktusy praktycznie nie potrzebują wody, są w błędzie. Wymagane jest podlewanie rośliny, jednak wiosną i latem umiarkowane (po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby). Jesienią jest redukowany, a zimą do minimum. Nadmiar wilgoci dla tych roślin jest szkodliwy, szybko słabną i zaczynają boleć. Woda do nawadniania powinna być osiadła i ciepła. W upale warto spryskać kaktusa ciepłą, czystą wodą.
Karmienie
Z powodu intensywnego wzrostu, cereus peruwiański wymaga karmienia. Najlepszy czas na to jest od maja do lipca. Do tego nadają się nawozy płynne. Nawiasem mówiąc, wielu hodowców kwiatów używa wody wzbogaconej w pierwiastki śladowe.
Okres odpoczynku
W zimie kaktus powinien mieć ciepłe i jasne miejsce. W takim przypadku nie należy stale obracać kwiatu na światło słoneczne. W okresie uśpienia cereus nie jest karmiony.i rzadko podlewane.
Transfer
Dorosły cereus peruwiański nie może być przeszczepiony przez trzy do czterech lat. Sygnałem do przeszczepu będą korzenie, które wyszły z dziur w doniczce lub zatrzymały wzrost. Pamiętaj, że roślina nie jest podlewana przed przesadzeniem.
Doniczka do przesadzania będzie potrzebować trochę więcej niż poprzednia (około 2 cm średnicy). Pożądane jest, aby miał szeroką podstawę, ponieważ saureau aktywnie rośnie i z czasem może przewrócić doniczkę pod własnym ciężarem.
Reprodukcja
W warunkach naturalnych cereus rozmnaża się przez nasiona. Czasami zakorzeniają się części odłamane od łodygi. W domu potworne formy rozmnażają się tylko przez sadzonki (wegetatywnie). Sadzonki to cięte pędy, suszone przez kilka dni.
Lepiej zrobić to wiosną lub wczesnym latem. Przygotowane sadzonki sadzi się w niskiej doniczce i trochę zwilża. Po trzech tygodniach sadzonki się zakorzenią. Następnie młode kaktusy należy przesadzić w stałe miejsce i jak zwykle podlewać.
W warunkach pokojowych cereus może być również rozmnażany przez nasiona. Powinny być przygotowywane od drugiej połowy wiosny. Gleba w pojemniku na nasiona powinna być zawsze umiarkowanie wilgotna. Do czasu pojawienia się pierwszych pędów doniczkę można pozostawić w cieniu, a następnie przenieść w oświetlone miejsce. Temperatura komfortowa nie powinna przekraczać +18°C. U młodych roślin kolce pojawiają się po czterech tygodniach. Zaraz po tym kaktusy można usiąść.
Szkodniki i choroby
Opisane rośliny rzadko chorują, zgodnie z zasadami pielęgnacji. Aby zapobiec chorobom, traktuje się je pestycydami. Aby wykryć początek choroby, należy regularnie sprawdzać dolną część łodygi i fałdy. Plamy pojawiające się na kaktusach wskazują na niewłaściwe podlewanie lub inwazję szkodników. Podajemy najczęstsze z nich:
- Mącznik. Gdy zostaną zaatakowane, na roślinie pojawiają się białe plamki, które mają puszystą powierzchnię.
- Roztocze pająka. Pozostawia na kaktusie małe czerwone kropki i najdelikatniejsze pajęczyny, a z czasem łodyga pokrywa się martwymi, żółtymi plamami.
- Wagi i fałszywe wagi. Te szkodniki są widoczne gołym okiem - małe okrągłe lub owalne robale pijące sok roślinny.
Aby je zwalczyć, konieczne jest spryskanie rośliny preparatami owadobójczymi.
Rot to poważna choroba grzybicza. Pojawia się jako brązowe plamy na łodydze, miękkie i często wklęsłe. Gdy choroba zaatakuje małe obszary, plamy są wycinane do żywej tkanki, a rana jest dezynfekowana. Można do tego użyć alkoholu. Ponadto musisz ograniczyć podlewanie.
