Karaluchy - mali, nieprzyjemni mieszkańcy mieszkania - zawsze wywołują uczucie obrzydzenia, odrzucenia i wrogości, gdyż ich wygląd sprawia właścicielowi mieszkania wiele problemów. Wąsaty owad przez długi czas udaje się niezauważony (ponieważ prowadzi nocny tryb życia), żyje spokojnie w komfortowych warunkach i cicho się rozmnaża. Jeśli wąsate stworzenie miało nieostrożność, by zwrócić uwagę właściciela mieszkania, oznacza to, że wiele owadów rozwiodło się, więc należy je pilnie usunąć. Dlaczego nie jest wskazane, aby osoba spokojnie, że tak powiem, współistniała jak sąsiad z karaluchami?
Jak wyglądają małe karaluchy
Dobrze znane przysłowie mówi: „Trzeba poznać wroga wzrokiem”. Jak wyglądają małe karaluchy? Takie owady charakteryzują się szerokim odwłokiem, krótkimi skrzydłami i płaskim kształtem ciała. Najważniejszym organem ciała są czułki dotykowe, które zapewniają owadowi orientację w przestrzeni. Trzy pary nóg wyposażone są w przyssawki i pazurki ułatwiające poruszanie się po każdej powierzchni. Duża szybkość i zwinność tkwiąca w małych karaluchach powoduje, że wnikają one w najbardziejwąskie szczeliny, poruszające się nie tylko w przestrzeni mieszkania, ale również przez piwnice, kanały, strychy, zsypy na śmieci.
Karaluchy są wektorami chorób
Podczas chodzenia po chitynowych osłonach karaluchy przynoszą wiele różnych patogennych bakterii, jaj helmintów i zarodników grzybów złapanych na drodze ich zawiłego szlaku. W ciągu zaledwie kilku godzin cały ten zestaw może znaleźć się na kuchennym stole, jedzeniu i sztućcach. Ponadto karaluchy - małe szkodniki - są wszystkożerne i są wyposażone w aparaty gębowe, które mogą zmielić każdą żywność. W przewodzie pokarmowym karaluchów występuje również znaczny zakres drobnoustrojów chorobotwórczych, które mogą wywoływać takie choroby jak zapalenie płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, nieżyt żołądkowo-jelitowy, czerwonkę, salmonellozę, mykobakteriozę.
Niebezpieczeństwem są chitynowe pokrywy pozostałe po linieniu, szczątki martwych osobników, suche ekskrementy. Zmieszane z kurzem domowym takie substancje przedostają się na ludzką skórę, przewód pokarmowy, drogi oddechowe i mogą powodować szereg poważnych chorób, w tym alergiczny nieżyt nosa, astmę oskrzelową, zapalenie skóry.
Obecność wąsatych owadów można rozpoznać po nieprzyjemnym zapachu w mieszkaniu, który najczęściej pochodzi od czarnych karaluchów. Jest to szczególnie widoczne przy znacznym ich nagromadzeniu. Jak pozbyć się domowych karaluchów w mieszkaniu?
O małych czarnych karaluchach
Czarny karaluch jest wybitnym przedstawicielem swoich rodaków, do mieszkań dostaje się głównie zścieki, piwnice i śmietniki. Istnieje obserwacja, że osobnik ten nie wznosi się powyżej 5 piętra, więc największe kłopoty sprawia mieszkańcom niższych poziomów. Małe czarne karaluchy w mieszkaniu, których obecność wskazuje na złe warunki sanitarne w pomieszczeniu, nie lekceważą żadnego jedzenia; pod jego nieobecność żywią się resztkami ze śmietnika.
Pod względem współczynnika reprodukcji przewyższają rudowłose odpowiedniki, które również wolą mieszkać w sąsiedztwie ludzi.
Czerwony karaluch (w zwykłych ludziach „pruski”), charakteryzujący się wydłużonym ciałem i jasnoczerwonym kolorem, tak mocno wybrał pomieszczenia mieszkalne, że pozbycie się go i jego braci jest dość żmudną i długą sprawą.
Nawiasem mówiąc, takie owady same regulują liczbę swoich licznych kolonii.
Jeśli pojawiły się małe karaluchy: co robić?
Skutecznym lekiem w walce z karaluchami jest aerozol Dichlorvos, który zapewnia szybką śmierć owadów, pod warunkiem, że znajdują się one poza swoimi norami w czasie leczenia. Osobniki, które przeżyją po zwietrzeniu substancji chemicznej, spokojnie powrócą do poprzedniego trybu życia. Wadą stosowania tej metody jest niebezpieczeństwo zatrucia toksycznymi oparami chemicznymi zwierząt domowych, dla których takie leczenie bywa wręcz obarczone śmiercią.
Małe karaluchy w łazience, kuchni i całym mieszkaniu mogą zostać zniszczone przez żele („Dohlox”, „Liquidator”,„Killer”, „Raptor”), sprzedawane w dużych strzykawkach i gotowe do natychmiastowego użycia. Produkt należy nakładać wzdłuż listwy przypodłogowej wzdłuż obwodu pomieszczenia małymi kroplami w odległości około 10 cm od siebie Dosłownie tydzień później karaluchy nie przychodzą do mieszkania, w którym mieszkali i opuszczają je na zawsze.
Pułapki na karaluchy
Bezpieczniejsze i skuteczniejsze w walce z karaluchami są pułapki (na przykład Raid lub Raptor), które są małymi okrągłymi pudełkami z trucizną w środku i kilkoma wejściami.
Takie urządzenia są wyposażone w specjalny rzep, dzięki czemu można je przymocować niemal wszędzie. Długi okres ekspozycji, bezpieczeństwo, brak oparów i szkodliwych zapachów to zalety stosowania takich produktów. Uwięziony czerwony karaluch sam się zaraża i zaraża innych krewnych.
Kwas borowy przeciwko karaluchom
Możesz "leczyć" karaluchy najstraszliwszą dla nich trucizną, co powoduje zgon - kwas borowy. Zaleca się posypanie takim pudrem miejsca, w którym znajduje się kosz na śmieci, cokoły, zlewozmywaki, otwory wentylacyjne, łazienka, toaleta. Dla człowieka taki lek, niedrogi w cenie, jest całkowicie nieszkodliwy, więc można nim bezpiecznie spryskać podejrzane powierzchnie. Należy pamiętać, że owady są bardzo wrażliwe na szkodliwy dla nich proszek i w większości czują go na milę. W takim przypadku możesz zagrać na specyficznej funkcji karaluchów: ciekawość.
Wąsate owadybardzo ciekawy. Jeśli na przykład położysz na parapecie jasne opakowanie po cukierku i przez chwilę go przyjrzysz, to na pewno w twoim polu widzenia pojawi się karaluch lub nawet kilka, które podejdą do nieznanego obiektu, aby go zbadać.
Dlatego kwas borowy może być zamaskowany jako atrakcyjna piłka. Aby przygotować truciznę, należy wymieszać 30-50 gramów proszku leku z surowym żółtkiem jajka (bułka tarta lub tarte ziemniaki) do uzyskania papkowatej konsystencji. Następnie trzeba przykleić małe kulki (około 1 cm średnicy) i rozłożyć je w miejscach, gdzie podobno masowo nagromadziły się karaluchy. Wskazane jest wykonanie tej operacji w nocy. Małe karaluchy nie wyczują ukrytego kwasu borowego, ale z pewnością zaczną badać samą kulę i dotykając jej czułkami, skazują się na śmierć.
Ponieważ owady nie przekazują swoim bliskim sygnału zagrożenia, nowe osobniki podejdą do sprytnej przynęty, zarażą się i wyczołgają się nieuleczalnie chore. Za pomocą tej metody możesz całkowicie pozbyć się karaluchów w ciągu 3-4 tygodni, w zależności od ich liczby. Istnieje możliwość ponownego pojawienia się karaluchów; może to być wyklute potomstwo pozostawione w jajach przez samicę owada. Dlatego zaleca się powtórzenie metody z kwasem borowym, a karaluchy – małe i duże – znikną na zawsze.
Kompozycja zabójcy: mąka + alabaster
Skuteczny środek na karaluchy - czerwone, raczej nieprzyjemne owady -połączenie alabastru i mąki w równych proporcjach. Powstałą mieszankę należy posypać w miejscach największego nagromadzenia owadów. Alabaster wnikając do organizmu twardnieje, zamienia się w gips, który powoduje śmierć osobników z wąsami.
Karaluchy to małe, brązowe i czarne owady, które nie znoszą zapachu amoniaku, dlatego mycie podłogi z dodatkiem tej substancji na chwilę je odstraszy.
Piwo przeciwko karaluchom
Możesz podstępnie wykorzystać miłość karaluchów do piwa, które w niewielkiej ilości wylewa się na dno puszki, wewnętrzne krawędzie szklanego pojemnika posmarować wazeliną i pozostawić w miejscu, gdzie owady mają żyć. Następnego ranka bank zapełnią się karaluchami. Dzięki tej metodzie umrą tylko te osobniki, które wypełzną ze swoich dziur. Samice składające jaja i pakujące je do ootheki – specjalnej komory na końcu odwłoka – pozostaną w środku i mają gwarancję pojawienia się nowego potomstwa zamiast zniszczonego.
Wybór i odstraszanie
Karaluchy nie lubią niskich temperatur: w -5 oC wpadają w zawieszoną animację, w -50oC żyją tylko 30 minut, w -70 oС - umierają w minutę. Dlatego w dawnych czasach na wsiach wypędzał ich mróz, że tak powiem, zmarzli: zimą nie ogrzewali chaty przez dwa lub trzy dni, poszli spędzić noc z sąsiadami.
Aby zapobiec przedostawaniu się karaluchów na twoje terytorium, zaleca się stosowanie substancji, które je odstraszają. Są to świeże skórki z ogórka lub zielone liście laurowe.
Ciekawostki
Dla tych, którzy lubią nagle zabijać karaluchyWarto wiedzieć o ekstremalnej odporności takich owadów na uszkodzenia fizyczne. Dlatego trzaskanie go nie wystarczy, nadal musisz go dobrze zmielić lub posypać kwasem borowym, gdy jest jeszcze na wpół martwy, i pozwolić mu iść do swoich krewnych.
Ciekawa informacja: dzięki specyficznemu genowi zwanemu przez naukowców „powaleniem”, karaluchy mogą imitować własną śmierć. Po wyczuciu trucizny owad traci przytomność, upada z podniesionymi łapami i przestaje oddychać.
Po pewnym czasie leżenia odzyskuje zmysły i spokojnie kontynuuje swoją niszczycielską działalność.
Środki zapobiegawcze
Jako środek zapobiegawczy przeciwko rozprzestrzenianiu się karaluchów w domu zaleca się stosowanie następujących zaleceń:
- Utrzymuj idealną czystość w kuchni i całym mieszkaniu. Na stołach i podłodze nie powinno być okruchów, a na ścianach tłustych osadów. Kosz na śmieci należy wynieść w odpowiednim czasie, bez odkładania do jutra.
- Przyprawy należy przechowywać w zamkniętych szklanych pojemnikach.
- Umyj naczynia i zlew na czas.
- Nie zostawiaj otwartych pojemników na żywność ani toreb na żywność.
- Zamknij wyloty powietrza kratką lub drobną siateczką.
- Karaluchy mogą żyć kilka tygodni bez głowy, co potwierdzają powtarzające się eksperymenty.
- Wiele gatunków może latać (karaluch amerykański lub karaluch lapoński).
- Wąsy mogą nie oddychaćw ciągu 40 minut. Ta właściwość przyczynia się do zatrzymywania wody w organizmie, gdy nie można jej uzupełnić.
