Doskonałość, jak wiesz, nie ma granic. I za każdym razem jesteś o tym przekonany, patrząc na wspaniałe róże, uderzające zarówno swoim blaskiem, jak i przeciwnie, wykwintnym, ale skromnym pięknem. Bez względu na to, ile innych pięknych kwiatów wyhodują hodowcy, róża na zawsze pozostanie wśród nich królową.
Informacje ogólne
Być może żadna inna roślina nie ma tylu legend i historii. Róża pojawiła się na Ziemi kilka milionów lat temu, ale do tej pory, mimo „zaawansowanego wieku”, zawsze cieszyła się popularnością wśród hodowców kwiatów. Czczono ją w Grecji, w starożytnej Persji, we Francji iw starej dobrej Anglii. W Rosji do pewnego czasu róża była symbolem pogańskim. Jej walory dekoracyjne są śpiewane w pieśniach, traktatach, dedykowana jest jej odach, w wielu starożytnych rodzinach jest obecna w herbie.
Róża to nazwa zwyczajowa wszystkich odmian i gatunków roślin należących do rodzaju Rosehips i uprawianych przez ludzi. Piękno i luksus tego kwiatu trudno przecenić. Nic dziwnego, że nazywana jest królową ogrodów. Na świecie istnieje wiele rodzajów tej rośliny. Jednak wielu uważa, że najbardziej wyrafinowani w rodzinie sąminiaturowe róże. Do Europy zostały sprowadzone pod koniec XIX wieku. W tym artykule opowiemy Ci, czym one są, jakie odmiany miniaturowych róż istnieją dzisiaj, a także podzielimy się sekretami ich uprawy i pielęgnacji.
Odkąd pojawiły się karłowate odmiany tego niesamowitego kwiatu, nie wyszły one z mody. Podwórka i balkony, ogrody i parapety, kwietniki – wszędzie można znaleźć miniaturowe róże.
Opis
Od większych odpowiedników różnią się tylko wielkością. Ale we wszystkich innych cechach miniaturowe róże w niczym nie ustępują zwykłym. Kwitną obficie, mają niesamowity zapach i nadają się do uprawy zarówno w domu, jak iw ogrodzie. Krzewy róż karłowatych są wielopniowe, okrywowe lub pnące. Ich maksymalna wysokość to 45 cm, na pędach są ciernie. Liście osadzone są na krótkich ogonkach, są złożone, pierzaste. Liczba talerzy w miniaturowych różach waha się od pięciu do dziewięciu sztuk. Liście, w zależności od wieku rośliny, są pomalowane na różne odcienie. U młodych róż są ciemnoczerwone, w starszych krzewach są zielone. Kwiaty tych roślin są małe. Osiągają maksymalnie trzy centymetry średnicy, są zwykle podwójne, miseczkowate, pojedyncze lub zebrane w szczytowe kwiatostany.
Róże miniaturowe kwitną obficie i długo, ciesząc oko prawie przez całe lato bez zatrzymywania się.
Historia wyglądu
Po raz pierwszy te karłowate kwiaty zostały sprowadzone do Europy w 1810 roku zChiny. Były to miniaturowe róże herbaciane. Jednak w tamtym czasie nie były powszechnie stosowane. Triumfalny pochód tych kwiatów rozpoczął się dopiero w 1918 roku, kiedy to dr Roulette w Szwajcarii odkrył krzak róży karłowatej. Zaczął przeprowadzać prace selekcyjne. I wkrótce, w wyniku ciężkiej pracy, lekarz wyciągnął różę nazwaną jego imieniem Ruletka. To ona jest uważana za przodka prawie wszystkich współczesnych odmian karłów.
Dystrybucja
Od końca XIX wieku miniaturowe róże zaczęto stosować we francuskich ogrodach do ozdabiania klombów. Ale z czasem, z niewiadomego powodu, zainteresowanie nimi zniknęło. Dopiero około lat dwudziestych ubiegłego wieku miniaturowe róże w doniczkach zaczęto ponownie uprawiać w ogromnych ilościach. Początkowo było tylko dwadzieścia rodzajów tych kwiatów. W Rosji byli obecni w cesarskim ogrodzie botanicznym. Hybrydyzacja miniaturowych róż na pełną skalę rozpoczęła się w 1940 roku. W tym czasie hodowcy hiszpańscy i holenderscy zaczęli wykorzystywać nisko rosnące odmiany innych grup w celu uzyskania nowych gatunków. A dzięki selekcji międzygatunkowej odkryto szereg podgatunków, w których zachowały się główne cechy róż miniaturowych.
Ale jednocześnie miały jaśniejszy i bardziej zróżnicowany kolor. W połączeniu z wdzięcznym kształtem kwiatu sprawiało to, że miniaturowe róże były niemal idealne.
Przegląd odmian
Dzisiaj ta różowa rodzina stała się całkiem duża. Hodowcy zdołali wyhodować ponad pięć tysięcy odmian róż karłowatych. Pośródmają odmiany, które równie dobrze rosną zarówno na otwartym terenie, jak i w domu - w domu. Wszystkie różnią się wysokością krzewu oraz rodzajem liści, kolorem i kształtem pąków. Dlatego nawet najbardziej wybredny hodowca będzie w stanie wybrać odpowiednią odmianę do uprawy. Jednym z najpopularniejszych gatunków ogrodów jest Los Angeles. To „klasyk” swojego gatunku. Róże miniaturowe odmiany Los Angeles osiągają wysokość 30-35 cm, ciemnozielone liście z ząbkowanymi krawędziami znajdują się na stojących elastycznych łodygach. Te róże kwitną obficie, na jednym krzaku widać kilka kolorów pąków, od cytrynowej żółci do pomarańczy.
Innym popularnym gatunkiem jest róża kolibra. Zwykle jej krzew dorasta do 20-30 cm, dzięki małym błyszczącym liściom ta róża wygląda niesamowicie elegancko. Jej kwiaty mają do trzech centymetrów średnicy. Są frotte i mają żółte lub pomarańczowe odcienie.
Innym ciekawym wyglądem są miniaturowe róże ogrodowe Jewel. Hybryda dorasta do 45 cm wysokości. Jest uważany za doskonałą opcję do wykorzystania w projektowaniu krajobrazu. Na jej łodydze z rzadkimi cierniami znajduje się wiele wydłużonych ciemnozielonych liści. Kwiaty są owalne, pełne, ciemnoczerwone.
Wśród popularnych odmian ogrodowych można również zauważyć Lawendę, której kwiaty początkowo przybierają formę róży herbaciano-hybrydowej, ale po otwarciu stają się jak floribunda, a także Pomarańczowy Klejnot z łososiowo-pomarańczowymi, dużymi, gęsto podwójnymi pąkami o szlachetnej formie, które nie więdną przez długi czas. Ma krzakkompaktowy, łatwy w uprawie, do 30 cm wysokości.
Inna róża polyanthus, miniaturowa Morsdag, dobrze nadaje się do sadzenia na pierwszym planie granic. Może być również uprawiana jako roślina okrywowa. Odmiana ta ma mlecznobiałe kwiaty o oryginalnym kształcie: prawie prawidłowo kuliste, podobne do nierozdmuchanego pąka piwonii. Przywieziona w 1990 roku w Holandii róża w sprayu Lydia urzeka delikatnymi różowo-kremowymi kwiatami. Jest to jedna z nielicznych odmian, która po deszczu nie traci efektu dekoracyjnego. Róża w sprayu Lydia jest ceniona za swoją wszechstronność. Równie dobrze można ją uprawiać zarówno w pojemniku, jak i dekorować nią klomby, tworzyć granice. Ale ta róża w doniczce wygląda najlepiej, tworząc świąteczną atmosferę w pokoju przez cały okres kwitnienia. Jak wszystkie spraye, Lydia żyje wystarczająco długo w wazonie w wodzie. Przede wszystkim tę odmianę uwielbiają floryści, którzy ozdabiają nią bukiety ślubne.
Róża tarasowa
Ogród z kwiatami zawsze wygląda pięknie. Ale to róża sprawia, że jest szykowny. Dziś wyhodowano tylko ogromną liczbę miniaturowych odmian tej kultury, które różnią się wysokością, kształtem krzewu i kwiatu oraz odcieniem pąka. Dość często w wyspecjalizowanych sklepach znajdują się róże karłowate w doniczkach, które nazywane są „patio”. Są to małe odmiany graniczne, które świetnie nadają się do uprawy na zewnątrz i wewnątrz. Róża tarasowa jest uważana za prawdziwe odkrycie podczas tworzenia ciekawego projektu.
Ta maleńka roślinka żyjąca w małej doniczce to marzenie wszystkich hodowców kwiatów. Jej najdelikatniejszy zapach i pełne wdzięku pąki zachwycą każdego, kto pierwszy raz zobaczy jej piękno. I choć panuje opinia, że róża tarasowa jest trudna w pielęgnacji, nie traci na popularności. Co więcej, nie jest to do końca prawdą. Nie jest to roślina tropikalna, więc umiarkowanie warunków klimatycznych nie jest dla niej straszne.
Wraz z nadejściem każdej pory roku te róże karłowate wymagają pewnej pielęgnacji. Zimą potrzebują chłodnego reżimu, podczas upałów należy je chronić przed wysokimi temperaturami.
Te róże karłowate mają wiele zalet. Po pierwsze mają niewielką wysokość (od 5 do 30 cm), a po drugie, w przeciwieństwie do odmian okrywowych, ich pędy nie opadają po łuku. Każda róża tarasowa jest gęsto ulistniona, długo kwitnie, pokryta w tym okresie małymi, ale bardzo pachnącymi pąkami o różnych odcieniach.
Wybór miejsca
Te miniaturowe rośliny preferują słoneczne obszary, chociaż półcień jest dobrze tolerowany. Dotyczy to zarówno uprawy w gorących strefach klimatycznych, jak iw doniczkach. Miniaturowe róże z wdzięcznością przyjmą cień w samym upale. Należy pamiętać, że nie tolerują bliskiego sąsiedztwa: czy to dużych drzew, niskich krzewów czy innych roślin.
Faktem jest, że ich korzenie nie lubią „konkurować” o dostęp do wilgoci lub składników odżywczych. Wybierając miejsce lądowania, należy również wziąć pod uwagę wiatr. Dlatego te róże nie mogą być sadzone w przejściach między konstrukcjami. Ww takich miejscach zwykle występują silne prądy powietrzne, czasem tak nasilające się, że roślina nie ma szans na przeżycie.
Jest jeszcze jedna rzecz, na którą trzeba uważać - chwasty. Ich obecność w ziemi powinna być dokładnie kontrolowana, zwłaszcza podczas sadzenia odmiany okrywowej. Rzeczywiście, po wyrośnięciu takiej róży bardzo trudno będzie wyciągnąć chwasty pod kolczastymi gałęziami. Dlatego bezpośrednio przed sadzeniem należy oczyścić stanowisko, zwracając szczególną uwagę na takie wieloletnie pasożyty z korzeniami wnikającymi głęboko w ziemię, jak np. płożąca się trawa pszeniczna.
Gleba
Doświadczeni hodowcy kwiatów, którzy od lat uprawiają te niesamowite rośliny, wiedzą, że nie można ich sadzić w tej samej glebie, na której wyrosła już inna róża. Nikt nie potrafi na pewno wyjaśnić przyczyn, ale fakt, że w tym przypadku istnieje duże ryzyko „zmęczonej gleby” jest faktem. Zjawisko to nie jest w pełni zrozumiałe, ale najprawdopodobniej jest wynikiem wyczerpania gleby, a także obecności mikroorganizmów, które zakorzeniły się wokół systemu korzeniowego poprzedniej róży. Wszystkie są szczególnie niebezpieczne, gdy uderzą w dolną część młodej rośliny. A ponieważ konsekwencji sadzenia w takiej glebie nie da się wyeliminować, lepiej im zapobiegać. Dla tych, którzy nadal nie chcą zmieniać miejsca, zaleca się po prostu wymianę warstwy gleby. Aby to zrobić, musisz wykopać dołek o wymiarach 50 x 50 cm i wypełnić go nową ziemią.
Prawie nie ma idealnej gleby dla miniaturowych róż. Gleba musi spełniać tylko kilka wymagań:być płodne i zatrzymywać wilgoć. A jeśli zapewnisz dobry drenaż i nieznacznie poprawisz skład, to wystarczą wszystkie rodzaje gleby.
Lądowanie
Po wybraniu miejsca, w którym miniaturowe róże nie będą „zagłuszane” przez inne rośliny, w razie potrzeby popraw glebę kompostem organicznym. Następnie w tym miejscu należy wykopać otwór w przybliżeniu na tę samą głębokość, co pojemnik, w którym zakupiono sadzonkę, ale o trzydzieści centymetrów szerszy. Następnie musisz ostrożnie umieścić roślinę w glebie, ostrożnie wyjmując ją z doniczki i ostrożnie uwalniając korzenie palcami. Jeśli wyjdą poza granice pojemnika, lepiej przyciąć bryłę nożem. Umieszczając roślinę w otworze, należy rozwinąć korzenie w całej objętości. Następnie musisz wypełnić dziurę ziemią i ostrożnie ją ubić. Różę miniaturową po posadzeniu należy dobrze podlać. Ogólnie rzecz biorąc, przez cały sezon wegetacyjny roślina będzie potrzebować dużo wilgoci. Podlewanie powinno odbywać się od podstawy krzewu, unikając wody na liściach. Ściółkowanie jest koniecznością, aby zwalczać chwasty i utrzymywać wilgotną glebę.
Cechy uprawy i pielęgnacji
Miniaturowe róże są bezpretensjonalne. Jednak dla dobrego wzrostu i długotrwałego obfitego kwitnienia należy je sadzić w osłoniętym i dobrze oświetlonym miejscu ogrodu przed północnymi wiatrami. Poranne słońce pomaga odparowywać wilgoć i zapobiegać uszkodzeniom mączniaka prawdziwego lub rdzy.
Uprawa miniaturowych róż wymaga regularnego obfitego podlewania i co najmniej trzech do czterech karmienia w okresie letnim. Aby utrzymać wymaganepoziom wilgotności jest dobrze wspomagany przez spryskiwanie liści od spodu. Dwa razy w miesiącu zarówno rośliny ogrodowe, jak i doniczkowe należy myć, aby zapobiec inwazji. W ciepłym sezonie należy zapewnić świeże powietrze w pomieszczeniach.
Pod koniec zimy lub wczesną wiosną miniaturowe róże powinny być lekko przycięte. W celu wytworzenia i nowego wzrostu należy usunąć do 1/3 pędów. W przeciwieństwie do większych róż, mini róże nie wymagają intensywnego przycinania.
Karmienie
Musisz regularnie nawozić róże miniaturowe, stosując preparaty zaprojektowane specjalnie dla tej uprawy. Powinny łączyć azot, fosfor i potas. Dobrze podlewaj roślinę przed nawożeniem.
Wewnętrzne róże karłowate można karmić od półtora do dwóch miesięcy po przesadzeniu i ukorzenieniu. Popiół drzewny jest również używany jako nawóz. Kolejne karmienie należy podawać po wzroście nowych liści, a następnie po obfitym kwitnieniu.
Wskazówki
Musisz przestać nawozić miniaturowe róże na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Te małe rośliny są często atakowane przez szkodniki ogrodowe – wciornastki, mączliki, przędziorków i chrząszcze majowe. Dlatego należy okresowo sprawdzać krzaki i, jeśli to konieczne, spryskiwać je octem lub wodą z mydłem.
