Barwinek mały to wieloletnia roślina o bardzo delikatnych i pięknych kwiatach, którą często wykorzystuje się do tworzenia dekoracyjnych kompozycji na miejscu. Ogrodnicy często łączą go z różnymi krzewami i innymi kwiatami. Do tej pory znanych jest około dwóch tuzinów rodzajów barwinka, z których każdy ma swoje charakterystyczne cechy, ale jednocześnie wszystkie wymagają takiego samego podejścia podczas uprawy.
W tym artykule opowiemy Ci o pielęgnacji i sadzeniu barwinka na otwartym polu, podamy opis tej rośliny i porady dotyczące jej wykorzystania w celach leczniczych. A więc teraz o wszystkim w porządku.
Opis
Mały barwinek to wiecznie zielona roślina wieloletnia, która kwitnie dywanem, często używanym do pokrywania rabat kwiatowych i grzbietów. Kwiat zakochał się zarówno w doświadczonych projektantach krajobrazu, jak i początkujących ogrodnikach, nie tylko ze względu na atrakcyjny wygląd, ale także ze względu na bezpretensjonalność w pielęgnacji. Soczyste zielone liście rośliny mają gęstą strukturę i lśniącą woskową powłokę na powierzchni.
Kwiatostan pięciopłatkowy jest najczęściej jasnofioletowy lubniebieskawy odcień. Barwinek drobny ma znaczną przewagę nad innymi kwiatami – ze względu na wysokie tempo wzrostu i ukorzenienie pędów szybko przykrywa podłoże, co nie pozwala na rozwój chwastów. Jego pełzające łodygi mogą mieć nawet metr długości. W kolejnych rozdziałach szczegółowo zapoznamy Cię z procesami pielęgnacji i sadzenia barwinka w otwartym terenie, który notabene jest również mrozoodporny, co jest ważne w klimacie naszego kraju.
Wybór lokalizacji i gleby
Nie bez powodu barwinek uważany jest za jedną z najbardziej bezpretensjonalnych roślin ogrodowych - nie stawia wysokich wymagań w miejscu lądowania. Wystarczą zarówno miejsca dobrze oświetlone słońcem, jak i zacienione. Najlepszym miejscem byłby półcień pod koroną drzewa. Jedyne, na co warto zwrócić uwagę, to obecność niewielkiego wzniesienia w miejscu przeznaczonym do jego uprawy. Nadmiar wilgoci może gromadzić się na nizinach, co prowadzi do gnicia rośliny.
Aby uzyskać bardziej bujne i obfite kwitnienie, warto dać pierwszeństwo glebom żyznym i luźnym, z dobrym drenażem i neutralną kwasowością. Ale ogólnie rzecz biorąc, barwinek mały zakorzenia się w prawie każdym kraju.
Cechy siewu
Dopuszcza się sadzenie małego barwinka zarówno wczesną wiosną jak i późną jesienią. Jednym z ważnych warunków siewu (zarówno jesienią, jak i wiosną) jest wprowadzenie niewielkiej ilości kompostu do zubożonej gleby podczas kopania. Oraz dla lepszego rozwoju systemu korzeniowegotuż przed sadzeniem nanieść na glebę nawozy fosforowe. Jeśli twoja strona ma ciężkie gleby o dużej zawartości gliny, lepiej rozcieńczyć ją torfem, kompostem lub dobrze zgniłym obornikiem. Dodatki te będą działać jak drenaż, co znacznie poprawi penetrację wody do korzeni rośliny.
Do wysiewu małego barwinka przygotowuje się rowki o małej głębokości. Siew nasion przeprowadza się na głębokość około centymetra, po czym posypuje się je ziemią i dobrze rozlewa wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać rośliny, aby poprawić jakość gleby (zachowując erozję na zboczu), siej w szachownicę. W innych przypadkach odległość między lądowaniami musi wynosić co najmniej 35 centymetrów.
Pielęgnacja
W związku z tym stała opieka nad rośliną w ogóle nie jest wymagana. Wyhodowanie małego barwinka na pewno nie sprawi Ci większych kłopotów, ponieważ nie trzeba go nawet podlewać - wystarczy naturalne opady. Jedynym momentem na monitorowanie wilgotności gleby jest faza rozwoju kiełków. Gdyby lato okazało się bardzo gorące i suche, barwinek można podlewać co 1,5-2 tygodnie.
Usuwanie chwastów, jak wspomniano powyżej, ta roślina w ogóle nie wymaga. Jednak w razie potrzeby można poluzować glebę, aby zapewnić korzeniom tlen, wilgoć i składniki odżywcze. Dotyczy to zwłaszcza gleby, do której wprowadzono torf. Aby wzmocnić wzrost i rozwój pędów bocznych, wystarczy uszczypnąć młode łodygi.
Top dressing jest wskazany do przeprowadzenia w okresie formowania pąków i kwitnienia, kiedy roślina słabnie. Organiczne są używane jako nawozy. Po kwitnieniu należy przyciąć krzewy, aby nadać im schludny wygląd i zapobiec nadmiernemu spożyciu składników odżywczych przed okresem zimowym.
Zbiór i rozmnażanie nasion
Mały barwinek rozmnaża się głównie przez zbieranie, przygotowywanie i wysiewanie nasion. Nasiona zbiera się dopiero po ostatecznym dojrzewaniu pudełka z owocami, a każda odmiana ma swój własny wygląd i czas dojrzewania. Na przykład w mniejszym barwinku są to dwie zakrzywione listki w kształcie sierpa, które zawierają brązowe nasiona w środku.
Średnio skrzynki na owoce są zbierane we wrześniu przed porą deszczową. Nasiona są sortowane, suszone i wysyłane do przechowywania w tkanych workach w ciemnym miejscu. Bezpośrednio przed wysiewem nasiona są dezynfekowane poprzez traktowanie ich roztworem nadmanganianu potasu.
Rozmnażanie przez sadzonki i dzielenie buszu
Oprócz uprawy z nasion, barwinek jest również rozmnażany wegetatywnie: sadzonki i podział.
Sadzonki żniwne produkowane pod koniec lata lub na początku września. Właśnie w tej chwili roślina jest przycinana i przygotowywana na zimę - przycięte pędy nadają się do późniejszego sadzenia. W tym celu wybiera się najmocniejsze i najzdrowsze sadzonki, bez śladów uszkodzeń. Lądowanie odbywa się w uprzednio przygotowanym dołku z żyzną glebą nawożoną torfem. Cięcie jest pogłębione tak, że kilka liści pozostaje nad ziemią ikiełek znajdował się w pozycji pionowej. Odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 30 centymetrów. Nasadzenia są podlewane, a bliżej nadejścia zimy są przykrywane w celu ochrony przed silnymi mrozami.
Podział krzewu należy przeprowadzić wczesną wiosną, aż do rozpoczęcia aktywnego rozwoju młodych pędów. Wykop zdrowy i bujny krzew, łopatą lub ostrym nożem, oddziel część boczną tak, aby znajdowała się na nim część systemu korzeniowego. Następnie tę część sadzi się w przygotowanym dołku, ostrożnie rozprowadzając korzenie i posypując żyzną glebą, a następnie podlewamy. Odległość między sadzonkami jest zachowana jak w przypadku innych metod rozmnażania.
Choroby i szkodniki
Główne problemy, które możesz napotkać podczas uprawy Barwinka to mszyce, mączniak prawdziwy i rdza.
Ponieważ mszyce są wszystkożerne i prawie wszechobecne, dokładnie sprawdzaj nie tylko barwinek, ale także znajdujące się najbliżej rośliny pod kątem ich obecności. Aby pozbyć się infekcji i zapobiec jej zakażeniu, traktuj rośliny wodą z mydłem.
Ale od mączniaka prawdziwego i rdzy, roztwór mydła raczej nie pomoże. Jeśli jesteś dotknięty tymi chorobami, użyj fungicydów. Są to leki typu Topaz, Skora czy mieszanka Bordeaux. Warto też pamiętać, że przyczyną tych chorób może być zwiększona wilgotność gleby.
Połączenie z innymi roślinami
Mały barwinek to bardzo przyjazna roślina, która wspaniale dogaduje się z prawie każdyminne kwiaty i krzewy. Do najlepszych połączeń należą kompozycje z wiesiołkiem i miodnikiem, a także z niezapominajkami i Goryanką. Jeśli hodujesz lilie na swojej działce, możesz użyć barwinka jako ramy dla nich.
Aby podkreślić efektowność i piękno barwinka, pomoże podłoże z paproci. Dość przyjemną kombinację uzyskuje się sadząc ten kwiat razem z niskimi krzewami iglastymi. Również barwinek mały może być używany jako bujna obwódka wzdłuż ścieżek lub w kwietnikach z delikatnymi kwiatami w pastelowych odcieniach.
Właściwości lecznicze
Vinca minor jest aktywnie wykorzystywany w medycynie. Na przykład do leczenia chorób sercowo-naczyniowych, takich jak arytmia, nadciśnienie tętnicze itp. W medycynie ludowej barwinek jest wspaniałym środkiem do oczyszczania krwi. Nalewki i wywary z tej rośliny stosuje się przy reumatyzmie, biegunce, gorączce i bólu zębów. Dodatkowo barwinek doskonale łagodzi różnego rodzaju skurcze, dzięki czemu można go stosować przy silnym kaszlu lub w leczeniu zapalenia nerwów.
Do zbioru ta roślina jest zbierana nie później niż w lipcu. Musisz przyciąć łodygi na wysokości około 3-5 centymetrów nad ziemią. Zebrany materiał jest oczyszczany z gruzu, sortowany i wysyłany do suszenia. Barwinek najlepiej suszyć w warunkach naturalnych i przy wysokiej temperaturze powietrza.
W przypadku medycyny tradycyjnej barwinek jest podstawą wielu preparatów winkaminy. Zawarta w tej roślinie w dużych ilościach winkamina działa pobudzającoprocesy metaboliczne w mózgu i poprawia krążenie krwi. Takie leki są stosowane w migrenach, ze spadkiem koncentracji i upośledzeniem pamięci, na przykład w starszym wieku. Ale winkamina jest przeciwwskazana podczas ciąży i laktacji.
Należy jednak zauważyć, że samoleczenie może być czasami dość niebezpieczne, nawet jeśli jesteś całkowicie pewien korzyści płynących z konkretnej rośliny. Koniecznie skonsultuj się z lekarzem, który podejmie ostateczną decyzję o zastosowaniu barwinka.
Ciekawe fakty
Wiele ludów uważało barwinek za niemal mityczną roślinę, która może zapewnić im ochronę przed złymi duchami i niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Roślina została zasadzona w pobliżu domu, a po wysuszeniu służyła jako amulet do noszenia.
Ale Francuzi i Celtowie odprawiali nawet magiczne rytuały z tak zwanym magicznym fioletem, aby ustalić winę kobiety w czarach. Liść barwinka wrzucano na patelnię z wrzącym olejem, wypowiadając imię podejrzanej kobiety. Winny został uznany za udowodniony, jeśli liść odleciał na bok.
