Technologia półautomatycznego spawania w środowisku gazowym jest obecnie jedną z najpopularniejszych metod łączenia metali. Ta technika pozwala na wykonywanie wysokiej jakości połączeń przy minimalnej ilości odrzutów i uszkodzeń wewnętrznej struktury obrabianych przedmiotów. Szczególnie cenione jest spawanie dwutlenkiem węgla, które eliminuje potrzebę stosowania topnika i zapewnia równe, szczelne szwy.
Funkcje technologiczne
Przy spawaniu gazowym tego typu dozwolone są prawie wszystkie pozycje kierunku łuku do przedmiotu obrabianego. Oznacza to, że pod względem organizacji procesu z punktu widzenia układu elektrod nie ma szczególnych różnic w stosunku do innych metod spawania półautomatycznego. Ale istnieją inne czynniki, które wyróżniają proces instalacji w środowisku dwutlenku węgla:
- Możliwość formowania szwu o dużej gęstości z minimalną zawartością obcych wtrąceń.
- ZwiększonaWymagania dotyczące zasilania. Pod względem kosztów energii jest to jedna z najdroższych metod, co tłumaczy się wysokimi wymaganiami dotyczącymi termicznego podtrzymywania łuku.
- Możliwość korzystania nie tylko z trybu półautomatycznego, ale także w pełni automatycznego.
- Możesz spawać cienką blachę za pomocą nitów elektrycznych.
Wiele funkcji półautomatycznego spawania dwutlenkiem węgla wynika z właściwości łuku elektrycznego, który jest zapalany, gdy drut spawalniczy dotyka docelowej części. Technika post-trzymania materiału eksploatacyjnego z elektrodami jest również dość elastyczna i giętka dla operatora, co rozszerza zakres możliwości operacyjnych.
Zakres metody
Ze względu na wygodę i możliwości produkcyjne ekspozycji termicznej dwutlenku węgla, ta metoda spawania jest stosowana w wielu różnych obszarach budownictwa, przemysłu i usług użyteczności publicznej. Wśród głównych kierunków są następujące:
- Inżynieria.
- Działalność związana z budową statków i naprawą statków.
- Prace instalacyjne.
- Budowa, podłączanie i naprawa rurociągów o różnych rozmiarach.
- Produkcja aparatury i wyposażenia kotłowni.
- Metalurgia, aw szczególności uszkodzenia spawalnicze na odlewach stalowych.
Najprostsze schematy spawania dwutlenkiem węgla przez inwertery są również szeroko stosowane w sektorze domowym, gdy trzeba wykonać połączenia w karoserii samochodu, odnowić metalowy dach lubnapraw żelazną ramę.
Charakterystyka środowiska ochronnego dwutlenku węgla
Spawanie półautomatyczne jako takie jest podstawą, na której można również realizować obróbkę cieplną w środowisku gazowym. Jest wiele takich metod, a użycie dwutlenku węgla to tylko jedna z odmian ogólnej techniki. Jaka jest różnica między rozważaną mieszanką gazów? Proces roboczy wykorzystuje ciekły dwutlenek węgla (gaz płynny), który znajduje się pod wysokim ciśnieniem do 70 atmosfer. Przechowywanie odbywa się w 40-litrowych butlach, ale w operacjach roboczych (zwłaszcza odległych) mogą być zaangażowane mniejsze pojemniki. Dla porównania 25 kg mieszanki wystarczy na 15-20 godzin pracy, choć jednostkowe zużycie będzie zależeć od innych cech procesu.
Co ważniejsze, dwutlenek węgla do spawania powinien mieć stężenie CO2 około 98%, a przy wykonywaniu operacji o wysokiej precyzji - od 99%. Decydujące znaczenie dla jakości szwu będzie mieć współczynnik wilgoci w kompozycji. Przekroczenie normatywnych wskaźników wilgoci przyczynia się do wzrostu rozpryskiwania stopu. Jednak aby zminimalizować ten czynnik, doświadczeni spawacze stosują specjalne suszarki na bazie siarczanu miedzi lub żelu krzemionkowego z aluminium.
Sprzęt do spawania CO2
Standardowy zestaw podstawowych narzędzi technicznych i pomocniczych do spawania tego typu przewiduje urządzenie półautomatyczne (falownik), źródło zasilania, pojemnik zmieszanka gazowa i drut (lub elektrody). Urządzenie do spawania półautomatycznego dobierane jest zgodnie z charakterystyką mocy, natężenia prądu oraz dodatkową funkcjonalnością z elementami regulacji i automatycznego zabezpieczenia przed przeciążeniami i przepięciami sieci. Można powiedzieć, że jest to centralny kompleks zarządzania całym procesem. Z punktu widzenia regulacji ważny jest również reduktor do spawania dwutlenkiem węgla, dzięki któremu operator może obniżyć lub zwiększyć ciśnienie wyjściowe - np. do 0,5 kg/cm2. Drut podawany jest przez specjalną dyszę o średnicy 15-25 mm. Dla wygody tej procedury zaleca się również zapewnienie specjalnych prostowników i automatycznych podajników materiałów eksploatacyjnych.
Przygotowanie do pracy
Działania przygotowawcze składają się z kilku etapów. Najpierw musisz przeprowadzić drut przez tuleję palnika gazowego podłączonego do butli z dwutlenkiem węgla. W tym celu wyjmuje się dyszę z palnika, następnie odkręca się końcówkę i zwalnia mechanizm zaciskowy z podajnika drutu. Dalej, w pozycji swobodnej, drut jest prowadzony wzdłuż całej tulei do dyszy. Po tym następuje kolejne zadanie - określenie optymalnej polaryzacji prądu. Jak ustawić spawanie dwutlenkiem węgla według tego parametru? W normalnym trybie spawania drutem i dwutlenkiem węgla plus trafia do palnika, a minus do zacisku. W tej konfiguracji punkt wydzielania ciepła będzie zlokalizowany bezpośrednio na metalowym przedmiocie obrabianym. Biegunowość musi być prosta, gdy używany jest drut proszkowy.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę niuanse regulacji ciśnienia podczas dostarczania gazu przez reduktor. Nadmiernie aktywne dostarczanie mieszanki pod wysokim ciśnieniem czasami wygasza płomień, co nie pozwoli na utworzenie stabilnego środowiska ochronnego. Z drugiej strony, niewystarczająca moc podczas wpychania dwutlenku węgla pod niskim ciśnieniem spowoduje, że efekt osłony gazowej będzie niewystarczający, co spowoduje, że szew nie będzie wystarczająco mocny.
Proces spawania
Urządzenie półautomatyczne jest podłączone do sieci po przygotowaniu wszystkich ustawień palnika, butli gazowej i drutu. Ładunek o wymaganej polaryzacji kierowany jest do punktu zbieżności drutu i powierzchni przedmiotu obrabianego, na którym powstaje łuk elektryczny. Jak gotować ze spawaniem dwutlenku węgla? Operator musi wykonywać dwie funkcje. Po pierwsze, zachowaj optymalną odległość drutu od strefy spawania, aby łuk był stabilny i nie pękał. Po drugie, należy spróbować zminimalizować rozpryskiwanie się stopionego materiału, ponieważ efekt ten bezpośrednio wpływa na ochronę jeziorka spawalniczego. Oba warunki są spełnione dzięki zrównoważonemu dopływowi gazu, regulacji ciśnienia i prawidłowemu prowadzeniu drutu. Ogólnie rzecz biorąc, należy chronić szew przed tlenem ze względu na środowisko dwutlenku węgla, a jednocześnie nie dopuścić do zgaśnięcia łuku z powodu braku mocy.
Zalety technologii
Cała operacja może wydawać się skomplikowana technologicznie zarówno pod względem organizacji, jak i sposobu realizacji. Jednak koszty pracy i czasu są równoważone przez następujące zalety technologii dwutlenku węgla.spawanie:
- Prędkość formowania szwu w cienkiej blasze stalowej wzrasta kilkakrotnie w porównaniu z innymi technikami spawania półautomatycznego.
- Struktura szwu to trwała i równa powierzchnia - oczywiście pod warunkiem umiejętnego wykonania operacji przez mistrza.
- Ze względu na minimalne odkształcenie przedmiotu obrabianego, operacje obróbki po spawaniu są praktycznie wyeliminowane.
- Jeżeli porównamy technologię z ręcznymi metodami spawania, to do zalet tej metody należy zaliczyć wysoki stopień ochrony przed powietrzem, możliwość wizualnej kontroli procesu, niski koszt pracy oraz ergonomię.
Wniosek
Metoda obróbki dwutlenkiem węgla metalowych półwyrobów w kąpieli termicznej jest atrakcyjna z wielu powodów. Ale jak usprawiedliwia się w życiu codziennym, skoro jego stosowanie wymaga dość poważnego przygotowania? Własnymi rękami spawanie dwutlenkiem węgla można zrealizować za pomocą falownika kosztującego około 8-10 tysięcy rubli. Sprzęt pomocniczy z materiałami eksploatacyjnymi również będzie kosztował podobną kwotę. Te koszty rekompensuje wysokiej jakości szew, który może być wymagany np. przy naprawie karoserii.
