Przypisanie do pracownika technicznego określonej grupy w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego jest warunkiem wstępnym, który pozwala mu uzyskać zezwolenie na możliwość samodzielnej konserwacji działających instalacji elektrycznych. Podany wymóg dotyczy w równym stopniu osób, które bezpośrednio wykorzystują sprzęt w swojej pracy, ale nie są związane z pracami elektrycznymi. Przeprowadzana jest również dla nich certyfikacja bezpieczeństwa elektrycznego.
Wykształceni elektrycy przez przedsiębiorstwa, instytucje/organizacje dzielą się na następujące kategorie ze względu na specyfikę zawodów:
- personel administracyjny i techniczny;
- personel operacyjny;
- personel obsługi;
- personel operacyjny i konserwacyjny;
- kadra technologiczna zelektryfikowanych działów produkcyjnych.
Pracownicy administracyjni i techniczni to specjaliści i menedżerowie, którzy są odpowiedzialni za eksploatację i konserwację, instalację, różne czynności naprawcze i regulacyjne w urządzeniach roboczych, a także mają określone grupy tolerancji dlabezpieczeństwo elektryczne.
Do obowiązków personelu operacyjnego należy przeprowadzanie szybkiego serwisu urządzeń, w tym przełączanie, procedury kontrolne, przygotowanie stanowiska pracy, udzielanie uprawnień do wykonywania rzemiosła, ścisły nadzór. Brygadziści serwisu, którym przydzielono grupy bezpieczeństwa elektrycznego, wykonują czynności techniczne i wiele rodzajów napraw sprzętu, a także mogą zorganizować jego instalację, instalację i testowanie.
Personel operacyjny i konserwacyjny to specjaliści, którzy ukończyli kurs niezbędny do pracy z przydzielonymi im instalacjami, o czym świadczą przydzielone im grupy bezpieczeństwa elektrycznego. Pracownicy technologiczni są zaangażowani w określone procesy, których głównym składnikiem jest energia elektryczna (spawanie elektryczne, elektroliza, elektryczne piece łukowe itp.).
Wszystkim przedstawicielom personelu przedsiębiorstwa przypisuje się własne grupy bezpieczeństwa elektrycznego. Dzieje się to po serii następujących czynności: zdaniu badania lekarskiego, zaliczeniu studiów, sprawdzeniu wiedzy poprzez zdanie egzaminów. Na numer grupy (od 1 do 5) ma wpływ doświadczenie zawodowe, wykształcenie, otrzymane informacje i umiejętności.
- 1 grupa - osoby, które nie mają specjalnego przeszkolenia, ale są zatrudnione na stanowiskach, w których możliwe są sytuacje porażenia prądem.
- 2 grupa - przypisana dopiero po ukończeniu 72-godzinnego programu.
- 3 grupa –Egzaminator musi mieć doświadczenie z poprzednią grupą. Jest zobowiązany do pełnego przestudiowania konstrukcji i procedury serwisowania instalacji elektrycznych, znajomości wykazu wymagań do pracy, opanowania podstawowych metod i umiejętności praktycznego udzielania podstaw pierwszej pomocy.
- 4. grupa - aby ją przydzielić, musisz pracować w ramach poprzedniej grupy przez co najmniej 3-6 miesięcy. Istnieje również szereg wymagań: znajomość elektrotechniki w zakresie nauczanym w szkole zawodowej, jasne wyobrażenie o możliwych zagrożeniach w pracy, opanowanie podstawowych zapisów Przepisów Ochrony Pracy, UEP, minimalnych wymagań przeciwpożarowych, zapewnienie PMP.
- 5ta grupa - pracuj z czwartą grupą przez okres co najmniej 3-24 miesięcy. Wraz z tym konieczne jest poznanie schematów pracujących urządzeń, przestudiowanie wymagań dotyczących ich eksploatacji, bezpieczeństwa przeciwpożarowego, sposobów organizacji pracy, bezpośredni nadzór nad pracami w instalacjach, umiejętność określenia wymagań dotyczących minimalizacji zagrożeń, poinstruowanie specjalistów, być w stanie nauczyć zasad bezpieczeństwa oraz umiejętności teoretycznych i praktycznych PMP.
