Glina ekspandowana jest luźnym materiałem izolacyjnym. Są to lekkie porowate kulki lub wypalana topliwa glina, dlatego wyróżnia się wyjątkową czystością środowiskową oraz bezpieczeństwem dla ludzi i środowiska.
Produkcja
Aby izolacja była skuteczna, gęstość keramzytu powinna być niewielka. Można to osiągnąć poprzez spienianie gliny. Dzieje się to wzdłuż łańcucha technologicznego w zakładzie:
1. W instalacjach specjalnych topliwa glina poddawana jest silnemu szokowi termicznemu. Zapewnia to wysoką porowatość surowca.
2. Następnie surowe porowate granulki są przetapiane z zewnątrz - w ten sposób osiągają wysoką wytrzymałość i szczelność, co jest niezbędne dla odporności kulek na wilgoć i agresywne wpływy środowiska.
Właściwości techniczne keramzytu zależą bezpośrednio od dokładności procesów produkcyjnych: odstępstwa od norm produkcyjnych mogą prowadzić do niewystarczającej porowatości i szczelności oraz kruchości izolacji.
Właściwości
Jak każdy materiał budowlany, keramzyt ma określony zestaw cech, które uwzględniająprzy projektowaniu obiektów w budowie. Należą do nich:
- Ciężar luzem i ciężar właściwy.
- Wodoodporność i odporność na wilgoć.
- Klasa siły.
- Przewodność cieplna.
- Odporność na mróz.
Gęstość keramzytu jest podstawowym parametrem, od którego zależą wszystkie inne wartości. Pojęcie oznacza stosunek masy do objętości produktów.
Ciężar właściwy i właściwy
Waga granulek powie wiele o materiale, przede wszystkim o termoizolacyjności i wydajności materiału.
Gęstość keramzytu, jak każdego materiału sypkiego, może być prawdziwa i konkretna (luzem). Parametry te są ze sobą powiązane i zależą od sposobu produkcji materiału – suchego, mokrego, plastycznego i proszkowo-plastikowego. Każda metoda ma własną technologię spieniania surowców, która jest czynnikiem decydującym o wartości masy.
Właściwa gęstość keramzytu jest jedną z najważniejszych cech materiału. Pokazuje stosunek masy wybranej ilości materiału do jego objętości. Ponieważ keramzyt jest luźną izolacją o porowatej strukturze, kształt kulek nie jest stały, między nimi występują szczeliny powietrzne. Dlatego dla tej samej objętości materiału gęstość właściwa (nasypowa) będzie inna.
Rzeczywista gęstość keramzytu (inna popularna nazwa to wolumetryczna) jest określana w warunkach laboratoryjnych lub fabrycznych i pokazuje wagę masy zagęszczonego materiału bez powietrzaluki.
Ułamki i wagi
Izolacja jest podzielona na grupy w zależności od wielkości granulek. Frakcja i gęstość keramzytu są powiązane proporcjonalnie odwrotną proporcją - im mniejsze kulki, tym wyższa wartość stosunku masy do objętości:
| Rozmiar granulek (frakcja), mm | Gęstość keramzytu, kg/m3 | Grupa wagowa |
| Do 5 | Do 600 | Ciężki |
| 5…10 | Do 450 | Średni |
| 10…20 | Do 400 | Łatwe |
| 20…40 | Do 350 | Niezwykle lekki |
Istnieje inna klasyfikacja podana przez GOST 9757-90. Zgodnie z dokumentem keramzyt dzieli się na gatunki w zależności od gęstości materiału. Oznaczone jest literą M, a następnie wartością liczbową maksymalnej gęstości dla kategorii: M250 waży 250 kg/m3, następnie w kolejności do M600: M300, M350, M400, M450, M500.
Wskaźnik wydajności
Gęstość nasypowa keramzytu jest nierozerwalnie związana z innymi ważnymi wskaźnikami - z wilgotnością i przewodnością cieplną. Ta cecha jest zawsze brana pod uwagę przy wyborze materiału do izolacji podłóg, sufitów i ścian.
Znając wartość normalną gęstości nasypowej i frakcji ekspandowanej gliny, możemy określić jej wilgotność. Jeśli jest wyższa niż dopuszczalna, porowate granulki muszą zostać wysuszone przed umieszczeniem w konstrukcji. GOST9757-90 „Żwir, tłuczeń kamienny i sztuczny porowaty piasek” reguluje nie więcej niż 2% nadmiaru wilgoci. W związku z tym podczas ważenia keramzytu bierze się pod uwagę masę zawartej w nim wody, a następnie ją odejmuje.
Stosunek gęstości do przewodności cieplnej jest warunkowy, ale nadal ma miejsce. Jak wiadomo z toku fizyki programu szkolnego, im niższa wartość stosunku masy do objętości, tym gorzej materiał przewodzi ciepło. Ta zasada dotyczy również luźnej keramzytu. Im jest gęstszy, tym gorzej zatrzymuje ciepło. Przy stosowaniu takiego materiału należy dokładnie obliczyć wymagany rozmiar warstwy, aby struktura nie zamarzała i nie przewodziła zimnego powietrza.
Inne specyfikacje
Grawitacja właściwa nie ma wpływu na inne osiągi, ale warto o tym porozmawiać.
Wytrzymałość granulek ekspandowanej gliny jest osiągana na etapie produkcji podczas drugiego etapu - stapiania. Jego wielkość określa się w badaniach laboratoryjnych, wyciskając granulki w cylindrze. Należy zauważyć, że metoda ta ma istotną wadę: wynik pomiaru wytrzymałości zależy od kształtu ziarna i rozmieszczenia w nim porów. Aby uzyskać względnie wiarygodne informacje, testuję do 10 kulek z jednej partii produkcyjnej materiału. Wytrzymałość keramzytu wynosi od 0,3…6,0 MN/m2, co jest dobrym wskaźnikiem, więc materiał jest dodawany jako wypełniacz do betonu.
Przewodność cieplna materiału izolacyjnego luzem wynosi średnio 0,08…0,12 W/mK, co8-10 razy wyższe niż tradycyjne grzejniki płytowe. Jednak zastosowanie materiału jest możliwe przy określeniu i ułożeniu odpowiedniej grubości warstwy izolacyjnej.
Mrozoodporność keramzytu powinna wynosić co najmniej 15 pełnych cykli. W przypadku konstrukcji zewnętrznych (ściany, podłogi pierwszego piętra) zaleca się wybrać do 50 cykli.
Wchłanianie wody przez prawidłowo wykonaną izolację jest prawie zerowe ze względu na szczelność korpusu peletu przy wielokrotnym wypalaniu. Jeśli woda zostanie wchłonięta przez granulki, materiał przestanie pełnić swoje funkcje i zacznie się rozkładać. Dlatego GOST 9757-90 ustala maksymalny dopuszczalny próg 10-25% wagowo, w zależności od grubości warstwy.
Aby zachować zgodność ze wszystkimi wskaźnikami technicznymi, są one kontrolowane na etapie produkcji. Po transporcie izolację należy przechowywać w warunkach niskiej wilgotności bez dodatkowego szkodliwego wpływu środowiska. Preferowane powinny być zamknięte depozyty i hangary.
Glinka ekspandowana nie boi się pleśni, gryzoni i innych szkodników biologicznych, dlatego jej stosowanie w konstrukcjach zamkniętych jest całkowicie bezpieczne.
