Pigwa japońska: fotografia, sadzenie i pielęgnacja

Spisu treści:

Pigwa japońska: fotografia, sadzenie i pielęgnacja
Pigwa japońska: fotografia, sadzenie i pielęgnacja

Wideo: Pigwa japońska: fotografia, sadzenie i pielęgnacja

Wideo: Pigwa japońska: fotografia, sadzenie i pielęgnacja
Wideo: Flowering Quince (Chaenomeles) Growing Guide & 1 Year Update on one growing from bare root ~ Ep 113 2024, Może
Anonim

Prawie każdy właściciel działki chce, aby jego ogród wyglądał nie tylko pięknie, ale i niecodziennie. Dlatego ostatnio wiele osób zaczęło rosnąć przed domem nie tylko znane wszystkim gruszki czy jabłonie, ale także niektóre egzotyczne rośliny. Do tych ostatnich należy niezwykle piękny krzew zwany „pigwą japońską”. Zdjęcia, pielęgnacja, cechy uprawy tej niesamowitej kultury - wszystko to przedstawiono w tym artykule. To małe drzewo fascynuje swoim niesamowitym pięknem. Aromat, który rozchodzi się po całym ogrodzie podczas jego kwitnienia, nie pozostawia nikogo obojętnym.

Pigwa japońska - zdjęcie i opis

Pomimo tego, że ta kultura jest uważana za egzotyczną, dobrze się zakorzenia, a nawet wydaje owoce w wielu regionach Rosji.

Owoce pigwy japońskiej są kwaśne
Owoce pigwy japońskiej są kwaśne

Dziś pigwa japońska, której sadzenie i pielęgnacja nie wymaga specjalnej wiedzy, rośnie nawet na poletkach początkujących ogrodników. Ta kultura ma kilka innych nazw. Eksperci znają ją jako chaenomeles, a ludzie nazywają jątakże „północna cytryna”. Pigwa japońska, która należy do roślin ozdobnych i jagodowych, jest rośliną dość ciepłolubną, dlatego bardzo dobrze rośnie w regionach o łagodnym klimacie. Drzewo Chaenomeles ma rozmiar karłowaty, dlatego często nazywane jest krzewem. Uprawa pigwy japońskiej staje się z roku na rok coraz bardziej powszechna. Najczęściej owoce tej kultury wykorzystuje się w konserwach - do robienia dżemów, marmolady czy przetworów. W kuchniach niektórych krajów są bardzo smaczne dodatki chaenomeles. Te małe drzewka mają charakterystyczne elastyczne gałęzie w kształcie łuku, błyszczące liście z rzeźbionymi krawędziami, ostre kolce (u większości gatunków) i jasne, piękne kwiaty. Te ostatnie mogą być czerwono-pomarańczowe, białe i różowe.

Istnieją trzy odmiany pigwy japońskiej. Jednocześnie istnieje znacznie więcej odmian międzygatunkowych - około 500. Główni przedstawiciele rodziny zakorzenili się nie tylko w regionach południowych, ale także w warunkach środkowej strefy naszego kraju. Należą do nich „bransoletka granatowa”, charakteryzująca się mrozoodpornością i szybkim dojrzewaniem owoców, „różowa królowa”, „sokół szkarłatny” itp.

Pigwa japońska w projektowaniu krajobrazu
Pigwa japońska w projektowaniu krajobrazu

Kwitnienie

Kiedyś japońska pigwa była uprawiana w krajach europejskich wyłącznie jako roślina ozdobna. Kulturę wykorzystano do dekoracji alpejskich zjeżdżalni i ścieżek, posadzono ją na środku trawnika jako osobny krzew, stworzono z niej bonsai i żywe płoty. Chaenomeles jest szczególnie piękny w okresie kwitnienia.

Japońska pigwa, jak można się domyślić po jej nazwie, pochodzi z krainy wschodzącego słońca, chociaż jest również dość powszechna w Chinach i Korei. Północna cytryna kwitnie bujnie i obficie, zachwycając właścicielkę pięknem przez prawie miesiąc.

Owocowanie

W tym okresie można podziwiać roślinę przez długi czas.

Jesienią trzeba uformować krzaki
Jesienią trzeba uformować krzaki

Ta kultura daje owoce dopiero w trzecim roku. Mają kształt gruszki. Żółte owoce pigwy japońskiej mają specyficzny smak przypominający cytrynę. Rzadko je się je na surowo ze względu na ich kwaskowatość i twardy miąższ. Woskowa skórka pigwy długo utrzymuje świeżość owoców.

Zbiory dojrzewają pod koniec września lub na początku października. Dojrzałe owoce pigwy japońskiej mogą mieć jasnopomarańczowy lub zielono-żółty kolor. Pokryte z zewnątrz woskową powłoką, która doskonale zabezpiecza je przed uszkodzeniami, wytrzymują nawet niewielkie przymrozki na drzewie. Około połowę objętości owocu zajmują brązowe nasiona, które zewnętrznie przypominają jabłonie. Z każdego małego drzewka możesz zebrać dwa lub więcej kilogramów pigwy.

Korzyści z Chaenomeles

Ten owoc zawiera wiele biologicznie aktywnych składników. To właśnie ta wysoka koncentracja decyduje o korzyściach i szkodliwości pigwy japońskiej. Chaenomeles jest doskonałym pomocnikiem w tak powszechnej patologii jak otyłość.

Zbierane w październiku
Zbierane w październiku

Dietycy często zalecają stosowanie go w codziennej diecie nie tylko jako niskokaloryczny owoc, ale także jako środek dowzmocnienie układu sercowo-naczyniowego i nerwowego. Pigwa japońska łagodzi zatrucie podczas ciąży. Powszechnie znane jest również jego działanie moczopędne. Regularne stosowanie chaenomeles może zapobiegać powstawaniu obrzęków, normalizować równowagę miedzi i żelaza w organizmie oraz służyć jako profilaktyka anemii. Pigwa japońska, której owoce słynie z dużej zawartości witamin C i E oraz karotenu, jest stosowana na przeziębienia w celu zwiększenia odporności. Napar z jej nasion jest doskonałym środkiem wykrztuśnym. Liście i gałęzie Chaenomeles są również dość szeroko stosowane w medycynie ludowej ze względu na ich właściwości lecznicze. Odwary i napary z nich doskonale oczyszczają tłustą skórę, pomagają wzmocnić mieszki włosowe i rozjaśnić przebarwienia. Miłym plusem tej kultury jest brak alergenów w jej owocach.

Szkoda

Stosując pigwę japońską należy wziąć pod uwagę nie tylko jej zalety, ale również przeciwwskazania. Na przykład osobom, których działalność zawodowa wiąże się z obciążeniem strun głosowych, surowo zabrania się używania świeżych chaenomeles. Faktem jest, że struktura skórki owoców pigwy japońskiej może prowadzić do pogorszenia stanu krtani. Ten owoc jest również przeciwwskazany dla osób cierpiących na zaparcia, ponieważ owoce mają wysoką zawartość garbników. Zabronione jest używanie świeżych Chaenomeles i zapalenia opłucnej.

Jak sadzić północną cytrynę

Kultura jest ciepłolubna, więc pigwa japońska jest sadzona tylko wiosną. Gleba musi być wolna od chwastów.

Japonicaowocuje dopiero w trzecim roku
Japonicaowocuje dopiero w trzecim roku

Jego kruchość jest obowiązkowym warunkiem normalnego rozwoju systemu korzeniowego. Aby rozjaśnić glebę, zaleca się dodanie do niej niewielkiej ilości piasku. Konieczne jest wybranie miejsca do sadzenia pigwy japońskiej, w oparciu o jej wymagania dotyczące dobrego oświetlenia. Zaleca się sadzenie roślin w południowej części ogrodu. Roślina ta nie znosi dobrze przesadzania, dlatego warto od razu wybrać dla niej stałe miejsce.

Przygotowując dołek do sadzenia chaenomeles, należy przestrzegać kilku wymagań: szerokość nie powinna przekraczać sześćdziesięciu, a głębokość - do osiemdziesięciu centymetrów. Głównym warunkiem jest to, że szyjka korzeniowa nie jest odsłonięta. Dołek przygotowany do sadzenia należy wypełnić nie tylko świeżą ziemią, ale także nawozem z mieszanki jednego lub dwóch wiader próchnicy, superfosfatu (300 g), azotanu potasu i popiołu drzewnego. Dopiero wtedy można sadzić roślinę. Podczas sadzenia sadzonki korzenie powinny być całkowicie podziemne, ale niezbyt głębokie. Roślinę należy dobrze podlać, a następnie ściółkować humusem. Henomeles nie lubi być „niepokojony”, dlatego nie zaleca się przesadzania. We właściwym miejscu na stronie pigwa japońska może dorastać nawet do sześćdziesięciu lat.

Jak dbać o Chaenomeles

Pigwa japońska, której pielęgnacja wymaga od ogrodnika pewnej wiedzy i umiejętności, może dobrze rosnąć w warunkach centralnej Rosji.

Kwiaty pigwy japońskiej wydzielają wspaniały aromat
Kwiaty pigwy japońskiej wydzielają wspaniały aromat

Przestrzeganie wszystkich wymaganych norm rolniczych, nawetpoczątkujący hodowca będzie mógł uzyskać dobre zbiory. Ten krzew ozdobny wymaga następujących zasad. Podlewanie powinno być umiarkowane. Pigwa japońska z łatwością znosi krótkie okresy suszy, ale nie lubi dużej wilgotności gleby. Ważna jest również prawidłowa formacja kultury. Nie powinien mieć więcej niż dwadzieścia oddziałów. Formacja powinna być przeprowadzana corocznie. Konieczne jest cięcie nie tylko martwych i suchych gałęzi, ale także tych, które ze względu na niewielką wysokość krzewu dotykają ziemi. To wydarzenie powinno odbyć się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się nerek. Zimowa pielęgnacja pigwy japońskiej polega na przykryciu krzewu łapami świerkowymi.

Reprodukcja

Istnieją trzy sposoby - nasiona, podział lub sadzonki. Najbardziej popularna wśród rosyjskich ogrodników jest pierwsza opcja. Aby rozmnożyć pigwę japońską z nasionami, należy w lutym-marcu przygotować żyzną glebę i posadzić materiał do sadzenia. Po półtora miesiąca pojawiają się już małe kiełki, które przesadza się do kubków torfowych, aby wzmocnić system korzeniowy. Pod koniec maja roślina jest już gotowa do umieszczenia na otwartym terenie.

Chaenomeles dobrze się rozmnaża przez nasiona
Chaenomeles dobrze się rozmnaża przez nasiona

Do rozmnażania Chaenomeles przez sadzonki, materiał do sadzenia należy przygotować jesienią. Dojrzałe cięte pędy należy przechowywać w chłodnym miejscu do wczesnej wiosny. Od połowy marca ukorzenione sadzonki można już umieszczać na otwartym terenie.

Reprodukcja pigwy japońskiej według podziału jest dość prosta. Sadzonki wystarczy na końcu posadzić w odległości około metra od siebiewiosna lub późna jesień, po której można już szczepić roślinę.

Karmienie

W trzecim roku po posadzeniu pigwa japońska wymaga nawozu. Po raz pierwszy należy to zrobić wczesną wiosną. Do nawożenia pogłównego stosuje się nawozy organiczne i mineralne. Gleba w pobliżu łodygi musi być wypełniona kompostem, a także potasem i superfosfatem. Po raz drugi roślina jest nawożona w lecie saletrą amonową i ptasimi odchodami.

Choroby

Głównym szkodnikiem Chaenomeles jest mszyca. Jej pojawienie się na krzaku może być katastrofą dla rośliny. Dlatego kultura powinna być okresowo kontrolowana, a jeśli zostaną znalezione mszyce, natychmiast potraktować specjalnymi związkami. W warunkach dużej wilgotności, w deszczową pogodę, na krzakach mogą pojawić się różne choroby grzybowe. Na przykład z martwicą lub plamieniem liście pigwy zaczynają się deformować, wysychają, z uszkodzeniem przez cerkosporozę, obserwuje się na nich brązowe plamy, a przy ramularii - brązowe. Najskuteczniejszym sposobem walki z tymi schorzeniami jest zastosowanie roztworu mydła miedziowego z dodatkiem 0,2% funda- dazolu. Mniej niebezpieczną metodą jest spryskiwanie krzewów nalewką z łusek cebuli.

Zalecana: