Dzisiejsza produkcja betonu została opanowana nie tylko przez profesjonalistów, ale także prywatnych deweloperów, dzięki czemu dostępna jest technologia monolitycznego budownictwa mieszkaniowego. Takie budynki są trwalsze niż wszystkie inne typy budynków. Wcześniej w tej technologii budowano obiekty przemysłowe i budynki wielokondygnacyjne. Dziś technika ta jest znana prywatnym rzemieślnikom, którzy wykorzystują ją do budowy własnych domów i chat. Korzystając z technologii monolitycznej, możesz realizować niesamowite i odważne pomysły projektowe.
Przyszli właściciele domów coraz częściej myślą o budowie domów monolitycznych, ponieważ takie budynki są zaskakująco trwałe. Są w stanie wytrzymać nawet niewielkie trzęsienie ziemi. A praca nie wiąże się z dużymi kosztami pracy w procesie budowy. Nie trzeba używać drogich materiałów, a podczas eksploatacji dom jest trwały i niezawodny. Takie budynki można wykończyć dowolnym materiałem okładzinowym, dopuszcza się natychmiastowe wznoszenie ścian z dodatkową izolacją termiczną.
Cechy zdejmowanego szalunku
Żelbet monolityczny można wylewać do zdejmowanego lub stałego szalunku. Pierwsza odmiana jest bardziej powszechna i znana. Po wstępnym związaniu zaprawy rzemieślnicy będą musieli zdemontować materiał, pozostawiając strukturę do całkowitego wyschnięcia.
Jeżeli używane są szalunki wielokrotnego użytku, możliwe będzie wykonanie różnych form do wylewania betonu. Będziesz mógł zbudować fundament, uformować szkielet wielopiętrowego budynku, wyposażyć monolityczne ściany i klatki schodowe, a także stworzyć elementy wystroju wnętrz i na zewnątrz. Monolityczne ściany żelbetowe wylewane są do zdejmowanego szalunku, dla którego:
- tablica drewna;
- blachy stalowe;
- połączone odmiany;
- formy aluminiowe;
- arkusze ze sklejki.
Powłoka z polichlorku winylu jest dość powszechna, co ułatwia demontaż szalunków wieloobrotowych. Opcje metalowe są używane do budowy złożonych konstrukcji oraz w przypadkach, w których stosowana jest masowa technologia budowlana. Do wykonania szalunku fundamentowego najlepiej użyć sklejki, belek lub desek drewnianych. Możesz ułatwić proces montażu, stosując metalowe ramy, w których montowane są drewniane deski. Sklejka szalunkowa może być używana tylko do tworzenia małej konstrukcji betonowej lub cienkiej ściany działowej.
Zasady budowy zdejmowanych szalunków
JeśliJeśli chcesz wylewać żelbet na miejscu, możesz użyć zdejmowanego rozwiązania szalunkowego, jednak są na niego nałożone pewne wymagania. Rama musi być mocno zamocowana i mieć cechy sztywności. Poszczególne elementy całego projektu muszą być do siebie precyzyjnie dopasowane. W takim przypadku odstępy powinny być minimalne.
Pod względem wysokości szalunek musi wytrzymać znaczny nacisk, jaki będzie wywierał zaprawa po wylaniu. Pożądane jest, aby zdejmowany szalunek miał słabą przyczepność do betonu. Jeżeli zostanie zastosowany kilka razy, to elementy konstrukcyjne nie powinny zostać odkształcone przez obciążenie.
Przygotowanie elementów drewnianych
Jeśli chcesz samodzielnie wylewać monolityczny żelbet, powinieneś wybrać deski drewniane, których grubość może wahać się od 25 do 50 mm. Szerokość takich elementów może być bardzo różna, ten parametr nie odgrywa szczególnej roli. Jednak wraz ze wzrostem szerokości wzrasta prawdopodobieństwo pękania. Lepiej wybrać deski o szerokości od 200 do 300 mm. Deski należy montować w tarcze, których wysokość powinna odpowiadać przyszłemu poziomowi wylewania betonu. Aby to zrobić, zastosuj pręty, do których deski są wzmocnione.
Belki należy umieścić na zewnątrz, natomiast gwoździe wbijamy w deski tak, aby czapki znalazły się wewnątrz szalunku. Powinno być jak najbliżej spasowania desek razem z końcami. Jeśli powstały szczeliny o szerokości od 1 do 5mm, następnie są pokryte holowaniem. Jeśli są szczeliny o bardziej imponujących rozmiarach, należy je młotkować listwami.
Dla odniesienia
Żelbet monolityczny nie uzyska wymaganej wytrzymałości, jeśli w szalunku występują szczeliny, ponieważ będzie przez nie przesiąkać mleczko cementowe z zaprawy. Oprócz osłon należy przygotować pręty, których długość powinna być o 1/3 większa niż wysokość szalunku. Deski i drut służą do formowania przekładek do wiązania ścian poprzez montaż nadproży wewnętrznych.
Urządzenie szalunkowe
Poniżej zostanie rozważony przykład formowania konstrukcji szalunkowej dla fundamentu pasmowego. Te zasady pozwolą ci budować ogrodzenia do większości innych celów. Najpierw przygotowuje się powierzchnię, wykopuje się wykop pod fundament, na dnie kładzie się poduszkę z piasku. Warstwa tego preparatu powinna mieć 150 mm. Powstała baza jest zagęszczona i obficie zwilżona wodą. Aby uprościć proces określania prawidłowego położenia ścian szalunku, jego podstawa powinna być jak najmocniejsza. W tym celu pokrywa się go zaprawą cementowo-piaskową lub wylewa cienką warstwą betonu. Poziomość należy zweryfikować na podstawie poziomu wody w budynku.
Szalunki do schodów i stropów
W przypadku montażu deskowania schodów, w miejscu montażu konstrukcji, która jest połączona z główną podstawą budynku, należy wykonać fundament. Przy tworzeniu szalunku stropowegostwórz bazę tarcz podtrzymywanych przez teleskopowe stojaki. Powierzchnia podstawy jest mocowana nie za pomocą belek, ale za pomocą belek dwuteowych i drewnianych belek.
Sposób pracy przy tworzeniu szalunku
Po wyrównaniu i wzmocnieniu podstawy w wykopie można przystąpić do montażu szalunku. Za pomocą liny i kołków obrysuj obwód elementów szalunku zgodnie z wymaganiami projektu. Wzdłuż obwodu fundamentu ze wszystkich stron zainstalowane są kołki i pręty. Powierzchnie zwrócone w stronę fundamentu należy usunąć z linii oznaczenia w odległości równej grubości płyt szalunkowych. Do przytrzymania dolnej części tarcz potrzebne są kołki, a pręty staną się podstawą pod rekwizyty. Do belek i kołków należy przymocować drewniane tarcze, mocując gwoździami. Wewnętrzna powierzchnia tarcz powinna powtarzać zewnętrzny kształt przyszłej podstawy.
Porady ekspertów
Jeżeli chcesz szlifować beton, należy wciąć krawędź szalunku od oznaczenia o 15 mm. Górną część belek nośnych należy dodatkowo zamocować za pomocą podpór. Aby to zrobić, użyj deski, której długość powinna być 1,5 razy większa niż wysokość fundamentu. Jedną krawędzią będzie opierać się o górną część belki nośnej, drugą o ziemię. Przy dużej grubości fundamentu, gdy podpory mogą nie wytrzymać nacisku, konieczne jest wykonanie szeregu szalunków z dodatkowymizworki. Wykonane są z walcówki, co pozwoli na związanie przeciwległych ekranów.
Technologia wznoszenia budynków za pomocą szalunku stałego
Szalunki do betonu mogą być nieusuwalne, ta technologia jest obecnie najczęściej stosowana przy budowie domków letniskowych. W takim przypadku elementy szalunkowe będą pełnić rolę dodatkowej warstwy izolacji termicznej. Koszt pracy będzie jak najniższy, ponieważ koszty pracy są znikome. Po uformowaniu i uszczelnieniu podstawy budynku montuje się na nim szalunek, który wygląda jak formy ze styropianu. Są przymocowane za pomocą profili. Formy posiadają system blokowania cierniowo-rowkowym, który pozwala na mocne łączenie elementów bez przerw. To całkowicie eliminuje możliwość wnikania roztworu i występowania zacieków na styku form.
Szalunki mogą mieć zupełnie inną grubość, ale bloki, w których pusta przestrzeń ma szerokość 150 mm, są uważane za standardowe. Jednocześnie po obu stronach znajduje się styropian o warstwie od 5 do 7,5 cm, co wystarczy, aby dom był ciepły zimą i chłodny latem. Kiedy budynki są budowane z monolitycznego żelbetu przy użyciu technologii tworzenia stałego szalunku, beton wlewa się do tego ostatniego po instalacji. Gdy tylko jego warstwa osiągnie grubość 50 cm, materiał należy zagęszczać wibratorem.
Ważne do zapamiętania
Należy zauważyć, że do wylewania stałego szalunku można używać tylko betonu, wykluczone jest stosowanie ciepłych mieszanek. Wynika to z faktu, że paroprzepuszczalność styropianu jest niska, a paroprzepuszczalność ciepłych mieszanekwyższy. Jeśli ciepły beton zostanie umieszczony pomiędzy warstwami izolacji termicznej, to wewnątrz nagromadzi się kondensacja, podczas której z pewnością utworzy się grzyb i pleśń. Ta technologia monolitycznego żelbetu nie wymaga dodatkowej izolacji. Ściany będą musiały być otynkowane kompozycją dekoracyjną lub osłonięte bocznicą. Zaletą techniki jest prostota pracy, niski koszt oraz brak konieczności dodatkowej izolacji. Jednak w domku nie będzie można oddychać.
Technologia prefabrykatów
Główna różnica między prefabrykatami żelbetowymi polega na tym, że nie są one montowane na placach budowy, ale w warunkach fabrycznych. Pozwala to na wyższą jakość produktu. Na etapie produkcji wykorzystywane są wysoko zmechanizowane maszyny, a także w pełni zautomatyzowane urządzenia. Cena takich konstrukcji jest niższa, ponieważ złożoność procesu jest zminimalizowana. Prefabrykaty betonowe są produkowane z uwzględnieniem niewielkich kosztów montażu szalunków, gdyż w tym przypadku nadają się do ponownego wykorzystania.
Konstrukcje żelbetowe są podzielone na cztery klasy w zależności od ich przeznaczenia, a mianowicie:
- dla obiektów przemysłowych;
- Produkty żelbetowe o różnych profilach;
- do budowy obiektów cywilnych i mieszkalnych;
- dla konstrukcji inżynierskich.
Prefabrykaty betonowe do użytku cywilnego obejmują podłogi, biegi schodów, panele, spoczniki, betonowe bloki fundamentowe i konstrukcje ścienne. Do zastosowań przemysłowychzastosowanie, stosuje się kolumny żelbetowe, fundamenty słupów, pale i płyty stropowe.
Prefabrykaty betonowe do samodzielnego montażu
Urządzenie szalunkowe będzie również musiało zostać wykonane, jeśli chcesz samodzielnie wytwarzać produkty z betonu zbrojonego. Jednocześnie niektórzy rzemieślnicy domowi uważają, że wcale nie trzeba wydawać pieniędzy na zbrojenie, ponieważ beton ma już wysoką wytrzymałość i niezawodność. Jednak w 90% przypadków elementy nośne są obciążeniami złożonymi, czyli rozciąganiem i ściskaniem. Zbrojenie ulegnie naprężeniu, zapobiegając pęknięciu konstrukcji. Beton wytrzymuje dobrze obciążenia pionowe tylko wtedy, gdy ma kształt zwykłego sześcianu, co można osiągnąć tylko w warunkach laboratoryjnych.
Wniosek
Produkcja betonu do wylewania fundamentu powinna implikować zachowanie proporcji składników. Tak więc proporcje cementu, piasku i żwiru są następujące: 1:3:5.
