Wszyscy znają słodką i zdrową malinę. Jest wszechobecny w naszym kraju. O jego właściwościach leczniczych i smakowych krążą legendy. W naturze ogromna różnorodność odmian tej kultury. Ale czym jest malina Tarusa, jak ją sadzić i uprawiać, przeczytaj artykuł.
Opis odmiany
Malina to odmiana maliny Tarusa, uzyskana przez skrzyżowanie gatunków Stolichny i Stambovoy tej rośliny. W rezultacie powstał gruby pień, jak drzewo, chociaż Tarusa nie. Jest to standardowy krzew malinowy, podobnie jak inne rośliny tego gatunku. Do tej pory Tarusa jest najbardziej ukochaną i popularną maliną.
Początek 1993 roku upłynął pod znakiem sprzedaży tej odmiany. Malina Tarusa bardzo szybko zyskała popularność. Recenzje ogrodników, którzy zaczęli uprawiać nową odmianę, są mile zaskoczeni. Wszyscy bez wyjątku podziwiają wysokie plony. Tylko jeden krzew maliny może wyprodukować cztery kilogramy smacznych i zdrowych jagód!
WygodneCzuje się w regionach o suchym klimacie Malina Tarusa. Opis odmiany zawiera wiele cech: okres dojrzewania, wielkość i wagę jagód, wymagania dotyczące uprawy, pielęgnacji, rozmnażania i wiele innych. Czytelnik znajdzie informacje na ten temat w artykule.
Stempel malinowy Tarusa nie wymaga dodatkowych podpór. Drzewko ma możliwość samodzielnego ustawiania gałęzi we właściwym kierunku i tworzenia korony. Osiąga się to dzięki równomiernie pojawiającym się pędom. Krzew na dole pnia nie ma wielu gałęzi, wszystkie są na górze, tworząc bujną koronę, jak drzewo.
Pędy stają się potężne, mocne, osiągają wysokość dwóch metrów. Pod ciężarem dużej ilości owoców opadają, jagody dotykają ziemi i zaczynają się psuć. Ponieważ uprawa powoduje niebezpieczeństwo i silne wiatry. Chociaż same gałęzie nie pękną, ponieważ mają przyzwoitą grubość pędów. To właśnie odróżnia standardową odmianę od zwykłej. Pędy charakteryzują się obecnością nalotu woskowego na jasnozielonej powierzchni.
Obszerne liście w kształcie serca mają nieregularne, brodawkowate brzegi. Płyty pokryte są frotte, na falistej powierzchni widoczne są jasno zarysowane żyły. Liście opadają na czubku drzewa. Mają ciemnozielony kolor i przyciągają silnym rozwojem. Kwiaty są małe, ale bardzo piękne. Są intensywnie zapylane przez owady, po czym tworzą się liczne jajniki.
Malina Tarusa wydaje owoce przez całe lato. Recenzje są zawsze dobre, zwłaszcza jeśli chodzi o wydajność. Zostało to zweryfikowane przez rolników: z jednego hektara można zebrać dwadzieścia tonjagody.
Szkarłatne drzewo, którego zdjęcie jest prezentowane do oglądania, przetrwało w zimnym klimacie, ponieważ ma wysoką mrozoodporność. Dlatego każdy region nadaje się do jego uprawy.
Opis owoców
Jagody zaczynają dojrzewać na początku lipca. Różnią się dużym rozmiarem i dość dużą wagą, do piętnastu gramów każdej jagody. Konsystencja jest płynna, są w niej drobne kosteczki.
Malina, której zdjęcie widzisz, ma jaskrawoczerwone jagody. Dorastają do siedmiu centymetrów. Jeśli w okresie dojrzewania było dużo słonecznych dni, owoce stają się rubinowe. Dojrzałe jagody mają przyjemny smak i aromat. Miąższ jest bardzo soczysty, rozpływa się w ustach. Za te cechy maliny odmiany Tarusa są cenione przez ogrodników.
Cechy odmiany
Malina Tarusa ma wiele funkcji:
- Owoce mają charakterystyczny wydłużony kształt.
- Jagody nie kruszą się dzięki obecności szerokich szypułek, które mocno trzymają. Ale to nie utrudnia zbiorów. Jedna gałąź drzewa produkuje około dwudziestu jagód.
- Ta odmiana nie ma kolców na łodygach, co jest bardzo wygodne podczas zbioru.
- Gałęzie mają możliwość łączenia się ze sobą, co zmniejsza liczbę pędów.
Sadzonki malin
Tarusa arborescens (drzewo szkarłatne) należy uformować w celu uzyskania pięknej korony i usunięcia pędów utrudniających wzrost krzewu. Pierwsze cięcie wykonujemy w roku sadzenia, wMiesiąc maj. Pędy są ściśnięte, dzięki czemu łodygi są skracane o pięć do dziesięciu centymetrów. Jest to konieczne do przebudzenia nerek w zatokach liściowych. Jesienią pęd wypuszcza boczne gałęzie.
Następnej wiosny malina Tarusa musi zostać uwolniona od pędów bocznych. Przycinanie rozpoczyna się, gdy tylko nadejdzie mróz. Każdy właściciel szczypie gałązki według własnego uznania, tworząc pożądany kształt korony.
Wybierz witrynę
To kluczowy moment. Przyszłe zbiory zależą od tego, jak prawidłowo wybrano miejsce do sadzenia drzewa malinowego. Należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
- Wybierz jasny obszar. Nie powinien padać na niego cień z wysokich drzew i sąsiednich budynków. Jeśli maliny będą rosły w regionach o ciepłym klimacie, gdzie słońce piecze cały dzień, lepiej wybrać miejsce zacienione.
- Malina Tarusa, której recenzje są tylko pozytywne, najlepiej sadzić na osobnych szykach lub na całym obwodzie działki ogrodowej. Jeśli jest mało materiału do sadzenia, możesz sadzić maliny wzdłuż małego ogrodzenia lub żywopłotu.
- Truskawki, ziemniaki czy pomidory nie powinny rosnąć w sąsiedztwie. Jagody i warzywa są podatne na choroby, które mogą być przenoszone na maliny.
- Po około dziesięciu latach drzewo musi zostać przeniesione w inne miejsce, w przeciwnym razie gleba ubożeje, a plony zmniejszą się. Inne maliny można sadzić w tym samym miejscu, ale nie wcześniej niż popięć lat.
Gleba
Jest przygotowywany z wyprzedzeniem, niezależnie od pory roku, w której zostanie zasadzona malina Tarusa. Wiosną należy to zrobić wcześniej o około tydzień. Jesienią gleba jest przygotowywana na miesiąc przed sadzeniem malin.
Ziemia jest wzbogacona nawozami różnego pochodzenia: humusem, popiołem drzewnym i nitroammofosem w odpowiednich ilościach - dwa wiadra, 250 i 150 gramów na metr kwadratowy.
Jeśli gleba jest gliniasta, należy dodać do niej torf lub próchnicę. Stanie się luźniejsza. Wapno pomoże zneutralizować kwaśne gleby. Wystarczy nieco mniej niż jeden kilogram na metr kwadratowy.
Po zastosowaniu wszystkich nawozów należy przekopać grządkę na głębokość około dwudziestu centymetrów i poluzować. Możesz użyć kultywatora. Jeśli nie ma, grabie ogrodowe.
Kiedy sadzić w ziemi?
To pytanie jest interesujące dla wielu ogrodników, ponieważ terminy sadzenia w dużej mierze determinują dalszy wzrost. Do sadzenia nadają się dwa okresy: wiosna i jesień. Konieczne jest przeprowadzenie go w takim czasie, aby drzewo malinowe lepiej się zakorzeniło. Sadzenie i pozostawianie to dwie powiązane ze sobą procedury. Im bardziej poprawny jest pierwszy, tym łatwiej zarządzać drugim.
Malinowy Tarusa nie zaleca się sadzić wczesną jesienią, ponieważ może nastąpić ocieplenie i ponownie rozpocznie się aktywny wzrost sadzonek. Jesień zbierze swoje żniwo: nadejdzie zimno, a sadzonki umrą. Można to zrobić od połowy października. A najlepiej posadzić Tarusęna wiosnę, jak robią to doświadczeni ogrodnicy. Przed zimą stanie się silniejsza i zniesie mrozy.
Określając czas lądowania, musisz skupić się na pogodzie. Za optymalne uważa się następujące terminy: jesienią - od połowy września do końca tej pory roku oraz wiosną - od początku marca do końca kwietnia. W regionach o ciepłym klimacie maliny można sadzić nawet zimą, jeśli prognozy pogody nie obiecują mrozów.
Lądowanie
Malina, którą rozmnażają sadzonki, najlepiej posadzić w ogrodzie. Rzędy są ustalane z góry w odległości 170 centymetrów od siebie. Otwory są wyciągane na głębokość do trzydziestu centymetrów. Do każdego dołka dodawana jest odrobina nitroammofoski, która dobrze miesza się z podłożem.
Sadzonkę opuszcza się na dno dołka i posypuje ziemią. Szyjka korzenia jest pogłębiona o około dwa do trzech centymetrów. Pędy są zwykle długie, należy je przyciąć, pozostawiając dwadzieścia pięć do trzydziestu centymetrów nad ziemią. Po posadzeniu gleba jest ściółkowana próchnicą, małą warstwą. Każdą roślinę podlewa się pięcioma litrami wody.
Maliny, które sadzi się i pielęgnuje jesienią i wiosną, sadzi się za pomocą łopaty. Sadzonki należy wykopać dzień przed sadzeniem. Łodygi są natychmiast odcinane, a liście usuwane z nich.
Pielęgnacja
Standardowa malina Tarusa żyje od ponad dziesięciu lat. Aby przez cały czas dobrze owocowała, należy zadbać o odpowiednią pielęgnację. Wiosną, przed rozpoczęciem okresu kwitnienia, wprowadza się do gleby napar z dziewanny. W tej chwili nie można stosować nawozów zawierających azot, w przeciwnym razie uformują się słabe pędy lub w ogóle ich nie będzie.
Jesienią obornik lub mieszanka torfu i mocznika jest równomiernie rozprowadzana wokół pnia każdego drzewa. Tarusa potrzebuje stałego podlewania: kiedy sadzi się sadzonki, zaczyna się kwitnienie, dojrzewają jagody w okresie suszy. Brak wilgoci niekorzystnie wpływa na owocowanie. Nie będzie dobrych zbiorów.
Tarusa to wytrzymała roślina. Ale jeśli zima zapowiada się sroga, gałązki należy zginać do ziemi, gdy tylko zakończy się okres owocowania. W tej chwili gałęzie są nadal wygięte. A kiedy spadnie śnieg, przykrywa się nim przygotowane rośliny.
Choroby i szkodniki
Malinowy drzewo Tarusa, którego recenzje rozważymy poniżej, jest dotknięty takim szkodnikiem, jak chrząszcz malinowy. On i jego larwy żyją pod krzakami. Jej ulubionym przysmakiem są liście i jagody tarusy. Aby zwalczyć szkodnika, należy poluzować glebę w miejscach, w których się gromadzi, a w okresie kwitnienia spryskać gałęzie środkami owadobójczymi.
Kolejnym szkodnikiem jest ćma malinowa. Pojawia się w czasie, gdy nerki puchną. Krzewy traktuje się roztworem: jeden litr wody, odpowiednio dwa i dziesięć gramów anabazyny i wapna.
Korzyści
Malinowa Tarusa ma wiele zalet, dlatego mieszkańcy lata często hodują ją na swoich działkach. Recenzje zwracają uwagę na następujące korzyści:
- Duże owoce.
- Wysokie plony, które nie spadają nawet w przypadku choroby całego drzewa.
- Wł.na pniach nie ma kolców, co ułatwia zbiory.
- Drzewo ma wysoką odporność, co chroni je przed chorobami.
- Oszczędza czas na przycinanie pędów.
- Nie trzeba przywiązywać się do podpór, ponieważ krzew jest mocny, pień trzyma się sam. Gałęzie zginają się, ale nie łamią.
- Jagody nie psują się podczas transportu.
Wady
Malina Tarusa ma wiele zalet, ale ma też wady, niektóre z nich podkreślają recenzje:
- Wymaga starannej pielęgnacji zgodnie ze wszystkimi zasadami techniki rolniczej.
- W dolnej części pnia występuje duży wzrost, do dwudziestu pędów.
- Nie co roku jagody są duże. Brak specjalnego genu prowadzi do niestabilności.
- Małe jagody nie smakują tak słodko.
